Beste D.(E).P.O.-renners,

Op 12 september was er weer de jaarlijkse rit van 70 of 120 Km door de "Kempen" georganiseerd door de W.T.C. Welschap op vliegbasis Eindhoven.
Ook DPO had weer een tweetal renners afgevaardigd te weten Hans Veerman(alias Grasparkiet) en Philip Bruijn (alias de Betuwe Boy).
De dag begon al vroeg want er kon gestart worden vanaf 08.00 uur, Betuwe boy vertok daarom al om 06.00 vanuit Poortugaal naar het Brabantse Wouw om daar de "Grasparkiet" vrij te laten uit zijn kooitje.
Na het inladen van de fietsen op naar de vliegbasis waar we al voor de starttijd aanwezig waren, na de administratieve handelingen en uitleg over de route gauw omkleden en op de fiets springen, om ongeveer 08.30 reden we de basis af om de eerste paar kilometers rustig peddelend warm te worden want het was toch wel frisjes met zo’n 12 graden.
Eenmaal opgewarmd hebben we het gas wat meer opengeschroefd zodat we met een snelheid van plusminus 28km/h verder reden.
Opeens doemde daar de verschrikkelijke kasseien strook op waar we vorig jaar al kennis mee hadden gemaakt, deze strook zal ongeveer 2 tot 3 km lang zijn geweest al gauw was al het vlees aan onze botten los getrild, de grasparkiet vond het zelfs wel lekker.
Maar grasparkiet zou grasparkiet niet zijn als hij niet een van zijn stunts uit zou voeren, bij het weer weg rijden kwam hij bijna in aanvaring met een achter op komende vrouwelijke deelneemster aan de toertocht, na deze adrenaline stoot vervolgden we onze weg over mooie fietspaden door de bossen over de heide en soms zelfs langs het water. (Wilhelminakanaal)
Nadat we 70 km hadden afgelegd kregen we van de tourdirectie een bevoorradingspunt voorgeschoteld midden in het bos bij een leuk restaurantje, de hier aanwezige bediening bleek zo fanatiek dat je niets hoefde te bestellen en ze je toch koffie serveerde.
Na een halfuurtje rust genoten te hebben en we weer opgeladen waren gingen we vol goede moed aan de laatste 50 km beginnen, al snel kreeg de grasparkiet wat last van kramp in één van zijn pootjes maar dat ging rap voorbij.
De Betuwe Boy echter kreeg hierna allerlei aftakelings verschijnselen, eerste moest er menig maal het Brabantse grondwaterpeil worden opgehoogd (je kunt natuurlijk ook te veel drinken) en zo’n 20 km voor het einde raakte de "jam" van de Betuwe Boy helemaal op en moesten we weer even stoppen bij een vis vijver waar de grasparkiet zich meteen thuis voelde onder zijn leeftijds genoten die daar zaten te vissen.
De laatste kilometers moest Hans een lijntje uit gooien om Philip binnen te slepen.
Uiteindelijk na 4,5 uur fietsen met een gemiddelde van 26,6 km/h op de teller eindigde we moe maar voldaan weer op de basis, hier werden we nog getrakteerd op een optreden van Lee (elleboog) Towers.


Al met al een mooie dag, zeker voor herhaling vatbaar.
Hopelijk volgend jaar weer en dan met wat meer DPO-ers.