Op 16 Mei 2017 verzamelen we weer voor een nieuwe Ronde vanuit Leuven(onder voorbehoud)

Dit Blog is bestemd voor alle wielrenners van de"Ronde van de Pipeline" en alle andere fiets enthousiastelingen.

De ronde van de pipeline is een jaarlijks terugkerende wielermeerdaagse door België en/of Nederland.

De wielrenners zijn allemaal (oud)medewerkers van de Defensie Pijpleiding Organisatie en van de Belgian Pipeline Organsation.

Het is één en al gezelligheid en het fietsen doen we erbij !

donderdag 17 juli 2008
Zoals u kunt zien gebeurd er de laatste tijd niet zo heel erg veel met het weblog, maar niet getreurd, de vele regen zorgt er wel voor dat ik de tour de france goed kan volgen.
Maar als het weer het enigszins toelaat pak ik de fiets en rij ik mijn rondjes, alleen of met mijn toerclubbie, zo reden we ook op 5 juli weer een sponsorrit, want ja die mensen moet je te vriend zien te houden.

Van deze tochten maakt één van onze toerclub leden altijd een leuk verslagje, regelmatig komt het dan ook voor dat dit in ons plaatselijke "leugenaartje" wordt vermeld.

Hieronder staat het kranteknipsel van deze rit. (voor het volledige verslag en foto's kunt u altijd kijken op de site van toerclubhoogvliet )



(klik op het knipsel voor een vergroting)
woensdag 2 juli 2008
Verslag Meerdaagse 2008

Geslaagde Zeven Provincietocht van TFC Zilveren Kruis Achmea

Het was een gezellige drukte afgelopen woensdag in de tuin van het hoofdkantoor van Zilveren Kruis Achmea aan de Gooweg. Daar verzamelden zich ’s morgens de zeventien deelnemers aan de jaarlijkse wielermeerdaagse van de Noordwijkse toerfietsclub. Om hen uit te zwaaien waren ook veel clubgenoten en familieleden aanwezig. Na de koffie met lekkers was het tijd voor de groepsfoto in het nieuwe clubtenue en vervolgens stelde men zich op aan de startstreep. Behalve de deelnemers aan de gehele tocht was er nog een vijftal clubleden die het eerste gedeelte van de rit meefietsten.

Om precies 9.00 uur werd het peloton weggeschoten door de heer De Bruin van Zilveren Kruis Achmea. Als eerste etappe van de vierdaagse wielertocht stond een rit van 150 km naar Harderwijk op het programma. Dit mocht geen probleem zijn voor de goed voorbereide deelnemers. Mede dankzij de gunstige wind werd er in een strak tempo gekoerst door het polderland van het Groene Hart. Bij Nieuwkoop werd afscheid genomen van Arie Duijndam, Willem van Klaveren en Gerard Oude Veldhuis, die het peloton tot hier hadden vergezeld. De eerste twee zouden een dag later in Harderwijk opnieuw bij de groep aansluiten. Over het smalle fietspad door de Nieuwkoopse Plassen kwamen we in het gebied van de Meie. Dan via Kamerik en langs kasteel De Haar bij Haarzuilens naar de mooie omgeving van de Utrechtse Vecht. In Maarssen werd de lunch gebruikt op een pleintje in het centrum. Inmiddels had ook het volgbusje met chauffeur-verzorger Ruud Schippers zich weer bij het gezelschap gevoegd. Na het afscheid van de laatste twee clubleden, Gerard Duijndam en Huug van Hal, moesten we het verder zelf opknappen. Door het natuurgebied onder de Loosdrechtse Plassen ging het weer op weg via de Utrechtse Heuvelrug richting Amersfoort. Vervolgens in noordelijke richting schuin tegenwind naar het stroomgebied van de Eem. Voorbij Spakenburg volgden we het smalle fietspad op de dijk langs het Veluwemeer naar het einddoel van de dag: Harderwijk. In het gezellige hotel Marktzicht in het centrum van de oude stad namen we de tijd om weer wat op verhaal te komen.

Tijdens het diner werd de dagprijs uitgereikt aan de deelnemer die zich bijzonder had onderscheiden. Die werd gewonnen door begeleider Ruud. Hij stond voor de lastige opgave om met het volgbusje steeds op het juiste moment op de juiste plaats te zijn en dat is niet eenvoudige als de route zich slingert langs allerlei paadjes en over smalle bruggetjes.

Op dag twee werd om klokslag negen uur het vertreksein gegeven op het Marktplein in Harderwijk. Bezorgd keken we omhoog naar de dreigende wolken. Al snel was het tijd voor de regenjasjes en volgden enkele onvermijdelijke lekke banden. ’s Middags zou het weer zich echter prima herstellen. Er werd in Noordelijke richting gereden, richting Kop van Overijssel. Langs Elburg kwamen we uit in Kampen, waar het tijd was voor de koffiestop. De route voerde vervolgens langs leuke stadjes als Genemuiden, Zwartsluis en Hasselt. Het laatste plaatsje kregen we van allerlei kanten te zien, want de route stond niet zo duidelijk aangegeven. In dit waterrijke gebied moesten we nogal eens per veerpont oversteken. Het kleinste pontje was dat over de Overijsselse Vecht, de langste oversteek was die over de IJssel bij Hattem. Er was zelfs een pontje waarbij we onszelf naar de overkant dienden te ‘fietsen’. Het trapwerk lieten we over aan wegkapitein Cees Spruijt, die er een pittige klus aan had. De maximale capaciteit van het pontje bedroeg tien personen; wij gingen er dus met zijn veertienen op, met daarbij nog de fietsen. Knap gedaan, Cees!

Intussen vorderde de dag en nam het kilometeraantal toe. En we moesten nog de Veluwe over! De bospaden, met verraderlijke stukken, vergden het uiterste van de concentratie en iedereen had het wel zo’n beetje gehad toen we na 160 km Harderwijk binnenreden. De dagprijs ging naar Aad Wouters, die ondanks een ‘dipje’ rond 120 km op karakter de rit wist te voltooien.

Dag drie, vrijdag de dertiende, werd een heel bijzondere dag. Op het programma stond een rit in oostelijke richting. Voor een deel viel deze samen met de Eneco-route, de voormalige Gazelle-Veluwe-route. De dag begon opnieuw regenachtig, maar opnieuw herstelde het weer zich en werd het een prachtige fietsdag. Na een lange tocht over de Veluwe bereikten we het IJsseldal ten noorden van Deventer. We volgden de rivier in zuidelijke richting, over de dijk tot aan het plaatsje Voorst. Daar was het tijd voor een heerlijke pannenkoekenlunch. Dan onder Apeldoorn door over de heidevelden bij Kootwijk en langs de vele bosweggetjes en –paden terug naar Harderwijk. Na 136 km bereikten we ons hotel en konden we ons voorbereiden op de voetbalwedstrijd Nederland-Frankrijk. Het behoeft geen nadere toelichting dat het een in alle opzichten uitbundige avond werd. Het consumptiegedrag van de deelnemers stond weliswaar op gespannen voet met voedingspatroon dat een serieuze sporter geacht wordt te volgen, maar we hadden tenminste een goed excuus! Wat een uitbarsting toen Dirk Kuyt de openingstreffer scoorde! De dagprijs werd dan ook terecht toegekend aan onze ‘eigen’ Dirk: Dirk Hazenoot, die evenmin door tegenslag is klein te krijgen.

De weersverwachting voor de slotdag was nogal dreigend. De beide koersleiders, Cock Jue en Cees Spruijt, besloten dan ook om de laatste etappe wat in te korten. Het werden evengoed nog 130 km, met de wind het grootste deel tegen. Over de dijk langs het Nulder- en Nijkerkernauw ging het richting Spakenburg en vervolgens door de Eempolder naar de vesting Naarden. Om het Naardermeer heen kwamen we langs de Vecht door plaatsjes als Nigtevecht, Nederhorst den Berg, Vreeland en Loenen. In Breukelen stapten we af op het gezellige pleintje voor een heerlijke lunch. Daar zaten twee clubleden al te wachten om samen met ons terug naar Noordwijk te fietsen. Om half vier eindigden we bij De Wels, waar ons een gezellige ontvangst wachtte.

Het was een in alle opzichten geslaagde Meerdaagse. Op zeven lekke banden en een gescheurde velg na, was er geen sprake geweest van noemenswaardige tegenslag. De 600 km haalden we net niet, maar alle deelnemers hebben de tocht van start tot finish voltooid. Cees en Cock werden dan ook door de hele groep bedankt voor het voorbereiden van deze mooie tocht.

Dit verslag is overgenomen met toestemming van tfczilverenkruis