Zondag 24 april 2011 werd de eerste Teun van Vliet Classic verreden, helaas kon ik er niet bij zijn i.v.m. mijn werk maar ik wil jullie toch nog even twee filmpjes laten zien die door Mart Smeets zijn gemaakt over Teun en zijn Classic.Het eerste filmpje is hier te zien
Het gaat om het onderzoek naar hersentumoren, kijk hier naar de website

Nog een maandje dan hebben we ons "ronde van de Pipeline" feestje weer, wij van de organisatie zijn nu bezig met de laatste loodjes, nog één verkenninkje, nog wat bezoekjes aan de verschillende stopplaatsen en dan zou alles in orde moeten zijn, onverwachtte dingen daar gelaten.
Pfffff want als ik nog terug denk aan vorig jaar toen we tijdens onze eerste etappe richting het plaatsje "Doel" reden dan krijg ik het alweer koud bij de gedachte, wat heb ik (wij) het toen koud gehad, in het restaurant werd door ons allemaal een soort van stripact opgevoerd om maar snel die koude natte kleren uit te trekken, waarschijnlijk heeft de uitbater nu nog last van vocht in zijn etablissement en zal hij deze schade nooit meer te boven komen!
Binnenkort vertrekken onze toerdirecteur Henk en ploeglijer Dick voor de laatste puntjes op de i te zetten, helaas moet ik hier dan weer het fort verdedigen :-(
Maar gelukkig heb ik en mocht ik ook een steentje bijdragen aan deze editie die hopelijk net als menige voorgaande ronde onvergetelijk zal worden.
Ik heb nooit echt geweten wat er allemaal bij kwam kijken om zo'n ronde te organiseren, nou petje af voor de mannen die dit al jaren doen, want het is best wel veel werk, neem alleen maar het vinden van een geschikte verblijfplaats, meerdere defensie locaties zijn vereerd met een telefoon gesprek met de vraag of zij 35 wielergekken konden en wilde herbergen, dit zal ook wel te maken hebben met de grote bezuinigingen die het Nederlandse leger nu uitvoerd, we kunnen misschien beter zeggen dat we dit jaar de "bezuinigings ronde van de pipeline" rijden, maar goed, we mogen niet klagen, we hebben nog onderdak kunnen vinden bij de KMAR, waarvoor we ze ook erg dankbaar zijn. En dan heb je het uitzetten van de routes nog, ik heb met verschillende toerclubs uit de regio contact gezocht om aan mooie routes te komen en gelukkig kreeg ik van deze clubs veel medewerking en konden we dan ook uit een groot aantal rondes kiezen en na wat kleine aanpassingen denk ik dat we weer drie mooie routes klaar hebben liggen.
Wel kan ik lengte van de routes verklappen, route 1 plusminus 110 km, route 2 zal rond de 130 km zijn en route 3 zal vrij kort zijn (75 km) ivm de lunch die we nog op de Koning Willem 3 kazerne zullen nuttigen.
De routes zijn ook al als GPS bestand beschikbaar, misschien worden ze nog wel op het weblog gezet als ik hiervoor toestemming krijg van de toerdirecteur :-)

Henk, onze toerdirecteur is weer lekker bezig, hier probeert hij een volgauto van de Rabobank te lenen voor onze ronde :-)

11 april 2011,
Afgelopen avond een mooi filmpje bij Holland Sport over Parijs Roubaix.

Vrijdag 08 april stond de verkenning van de "Koninginnerit" van 2011 op het programma, Dick, Ferdinand en ik (Philip) hadden afgesproken op onze toekomstige thuisbasis van de ronde in Apeldoorn.
We moesten al vroeg van huis weg omdat we de verkenning om 09.00 wilde starten, om half negen waren we compleet en werden de fietsen geprepareerd, Dick had een soort van moderne boekrol op zijn fiets gemonteerd die hij dan onderweg kon doordraaien naar het volgende punt, zelf had ik de route in de Garmin staan en Ferdinand dacht dan hoef ik niks mee te nemen!
Daar stonden we dan, klaar voor vertrek, uhhhh ik bedoel daar lagen we dan, Ferdinand dan wel te verstaan, met het vervoeren van de fiets was de ketting vast komen te zitten en zodoende kon hij niet in gang komen en lag hij bij dick aan zijn voeten, wat onze "natuurlijke" ploegleider zijn ego weer streelde, of heb ik dat nou verkeerd gezien:)
Enfijn, dan toch maar naar de uitgang van de kazerne, gelukkig voor ons trok de mist van deze ochtend snel op en kregen we een heerlijke lentedag voorgeschoteld, na ongeveer 5 kilometer gaf mijn GPS aan dat we naar links moesten maar volgens Dick was het naar rechts, vreemd.......... nou dan toch maar voor de GPS kiezen want een GPS kan toch geen fouten maken (maar wel de gebruiker).
Volgens de garmin reden we gewoon op het juiste pad en waren we snel de papieren versie van Dick vergeten totdat we op een punt even stil stonden vanwege een wegopbreking en gelijk nog maar even het ouderwetse papiertje van de "ploegleider" nogmaals bekeken en hij er achter kwam dat dit de route voor de laatste dag was, en dat is dan ploegleider :)

Gelijk bij de wegwerkers nagevraagd of dit stuk weg eind mei weer klaar was en ja hoor ze verzekerde ons dat we dan gewoon over een mooi nieuw stukje weg konden koersen.
De tocht voerde ons door mooie dorpjes de bossen in, waar een soort van geniepig vals plat ligt en waar het fietspad wel één fiets breed is, maar als de route omhoog gaat dan moet hij ook een keer omlaag, lekker herstellen van het klimmetje want zoals jullie allemaal wel weten ben ik geen klimmer !
We hadden nu een 35 kilometer afgelegd en dan wordt het tijdens de ronde tijd voor een koffiestopje (of pintje :), maar in het gehucht "de Steeg" was weinig te vinden, we hebben wel wat alternatieven gevonden maar die verklappen we nog niet.

Na deze stop was het dan echt tijd voor de "Posbank", zelfs ik als antiklimmer kwam redelijk omhoog, ja voor de Belgische collega's stelt dit niks voor maar voor Hollandse begrippen is dit een echte kuitenbijter :)
Om dit weblog te voorzien van plaatjes en filmpjes neem ik altijd een cameraatje mee zo ook vandaag, alleen voor ik het wist zat ik in de afdaling met één hand aan het stuur en in de andere hand de camera terwijl ik op de teller 55 km/h zag staan, slik, toch maar voorzichtig de camera in mijn zak gestopt en weer gewoon twee handen aan het stuur, bij de volgende afdaling toch maar mijn zelfgemaakte fiets-statief gebruiken.
Na dit klimwerk was het de tijd voor de lunch geworden die we op het militaire terrein "Schaarsbergen" zouden nuttigen, makkelijk die militaire id's, overal gaan de poorten/slagbomen zo voor je open.
De "vreetschuur" was zo gevonden, voor alle zekerheid toch maar even vragen aan het bedienende personeel of we met sportkleding naar binnen mochten, ja hoor was het antwoord, totdat er een of andere officier het niet zo goed idee vond, daar stonden we dan met ons dienblad vol met lekkere boterhammetjes, soepjes e.d. De dame die het geen probleem vond kwam naar ons toe en opende speciaal voor ons een andere eetzaal waar we toch even heerlijk rustig konden bijtanken.
Na dat we onze buikjes rond hadden gegeten, sorry, ik bedoel dat zijn ze al jaren, even opnieuw dus, nadat wij onze magen hadden gevuld vertrokken op weg naar het laatste klimmetje.
Het vinden bleek nog een hele klus want op meerdere plekken lag de weg weer helemaal open en enige navraag bij de volgende club wegwerkers leverde meteen een nieuwe uitdaging op want op 26 mei zou hier geasfalteerd gaan worden, jammer want dan wilde wij net langskomen.
Maar al snel was de route terug gevonden en reden we het laatste hobbeltje over, vanaf nu zou het alleen nog maar vlak zijn.
Na toch weer een stukkie vals plat zagen wij een mooi restaurantje met dito zonnig terras waar wij het verloren vocht weer aan konden vullen :) btw tijdens de echte ronde rijden we hier alleen maar langs, jullie krijgen dan alleen een extra watertje :)

Nog een kilometer of 40 en we zouden weer in Apeldoorn zijn, tijdens dit laatste stuk bleek dat de wind toch wel stevig doorblies vandaag en mijn krachten flink aan het afnemen waren, zo gebeurde het dat bij het aanzetten om over te steken ik (Philip) ook in enen gestoken werd maar dan in mijn kuit, KRAMP, pff gelukkig kon ik een naast het fietspad staand verkeersbord vastgrijpen en viel ik niet om :(
Even moest ik de benen strekken waarna we weer verder konden door de bossen en over de heide, deze heide stond trouwens nu al in de brand, al eerder zagen wij een rookpluim boven het bos uitstijgen en dachten we dat het om een vuurtje bij een of andere boer ging, maar niets was minder waar, de brandweer kwam er al snel aan om dit fikkie te doven.
Ook nieuw voor mij was dat de ploegleider even moest bijtanken door wat voedsel tot zich te nemen, tja het is ook maar een mens hé en hij was nogwel geblesseerd (nou heb ik anders niet gemerkt, hij vloog de heuveltjes op).
De verkenning zat er bijna op, het laatste stukje naar de kazerne gaat mooi naar beneden en we hoefde dus niet meer veel te doen.
Dick en Ferdinand hadden op de kazerne een kamer want ook op de zaterdag stond voor hun nog een verkenning op het programma maar dit keer samen met Robert Vroege, ik moest weer naar huis want het werk gaat gewoon door (Nachtdienst, slik:(
De route moet op kleine punten worden gewijzigd maar dat zal geen noemenswaardige problemen opleveren.

Ook wil ik via dit weblog nog even reclame maken voor het mountainbiken in Twente waar Ferdinand zich volledig voor inzet, dus ben je een keer in het mooie twentseland en wil je mountainbiken dan moet je zeker even informatie inwinnen bij de VVV van Markelo.
Klik op het plaatje voor een vergroting.

Vandaag weer eens lekker met een Toerclub Hoogvliet groepje gaan fietsen richting Ouddorp, top weertje alleen de wind had wel iets minder gemogen maar daar wordt je sterk van zeggen ze !!

De voorbereidingen voor onze ronde verlopen voorspoedig, Henk onze toerdirecteur heeft alle touwtjes stevig in handen en is echt in zijn element met al dat geregel, hij is er weer echt druk mee.
Zo heeft hij nu onze kamers toegewezen gekregen en moest hij zelfs al vooraf een indeling maken, dit in verband met de veiligheid op het complex, binnenkort horen jullie dus bij welke snurker je op de kamer ligt.
Ook de routes zijn nu in grote lijnen gereed, volgende week staat er een verkenning gepland om samen met Dick en Ferdinand even de laatste puntjes qua routes op de i te zetten.
Voor degene die niet kunnen wachten op wat ons te wachten staat, hier een linkje naar een mooie site waar wat klimmetjes worden beschreven.