Op 16 Mei 2017 verzamelen we weer voor een nieuwe Ronde vanuit Leuven(onder voorbehoud)

Dit Blog is bestemd voor alle wielrenners van de"Ronde van de Pipeline" en alle andere fiets enthousiastelingen.

De ronde van de pipeline is een jaarlijks terugkerende wielermeerdaagse door België en/of Nederland.

De wielrenners zijn allemaal (oud)medewerkers van de Defensie Pijpleiding Organisatie en van de Belgian Pipeline Organsation.

Het is één en al gezelligheid en het fietsen doen we erbij !

Op zaterdag 29 juni zijn Hans (grasparkietje)en ik (Philip, betuweboy) weer eens ons rondje om het Brielsemeer gaan rijden.
Het weer zag er in eerste instantie niet al te best uit, het motregende de hele ochtend en er stond voor de verandering weer eens een lekkere windkracht 5 te blazen.
Maar gelukkig knapte het na de middag al snel op en werd de weg droog alleen de wind wilde maar niet gaan liggen, maar daar laten wij ons niet door afschrikken. (uhum)
We waren het depot nog niet af en merkte dat dit toch nog wel eens een pittig rondje kon worden want ook dit tochtje gaat veel langs het water van de Oude Maas, er ligt hier trouwens wel een mooi geasfalteerd fietspad wat ooit nog eens werd geopend door Leontien van Moorsel.
Na ongeveer vijf kilometer kwamen we bij de spijkenisserbrug die voor de verandering weer eens omhoog was, maar eigenlijk kwam dit wel goed uit want je voelt het best wel zo'n windje tegen.

Dit keer hebben we maar gekozen om eerst door de omliggende gehuchten te rijden om maar zoveel als mogelijk die tegenwind te vermijden. Eenmaal aan het verste punt van het meer gekomen dachten we dat we nu wel de wind in de rug zouden hebben maar helaas, het leek wel of de wind in eens gedraaid was !





Gelukkig bogen wij nog wat meer af en kregen we alsnog de lang verwachte wind wat mee en konden we nog even lekker wat babbelen, al snel kwam het gesprek op het naderende vertrek van Hans bij DPO en dat we dit rondje misschien wel voor het laatst samen hebben gereden (snik), jammer voor ons beide want dit is normaal gesproken heerlijk om na het werk nog even te ontspannen. Maar niet getreurd en maar weer verder over het "schapenpad", dit is een fietspad wat tussen het hartelkanaal en het brielsemeer op een dijk ligt en waar uiteindelijk heerlijk de wind vol in de rug kregen en zo onze laatste kilometertjes weer aflegde.

Ook dit rondje is natuurlijk weer te bekijken op de volgende link

rondje Brielsemeer






donderdag 26 juni 2008
Op de woensdagavonden ga ik altijd (als het kan) een trainingsritje rijden met m'n toerclubhoogvliet de rit is meestal rond de 60 km lang. Ook op 25-06 was het dus weer zover, bij aankomst bij de sporthal zag ik slechts een handje vol wielrenners staan te wachten, of dit nou kwam doordat de windkracht nog al fors was of door de EK wedstrijd van Duitsland en Turkije ! (of hadden ze toch een andere reden). Al zijn we maar met weinig toch gaan we dan even een leuk rondje maken, we begonnen zoals altijd met een rustig tempo maar als snel reden we toch gewoon 30 km/h tegen de wind in, uiteraard kon dat alleen doordat we regelmatig van positie wisselden.De ritten die wij zo op deze avonden rijden gaan meestal toch richting de kust of een ander groot water, want daar zijn altijd mooie fietspaden neergelegd waar wij dan overheen suizen. Deze keer vertrokken we natuurlijk eerst rchting Spijkenisse dan naar Geervliet, Heenvliet, Zwartewaal, Vierpolders, Nieuwenhoorn en Hellevoetsluis om daar langs het Haringvliet (fietspad langs groot water) terug te gaan rijden. Op dit laatste stuk van onze rit haalden we met het gemak snelheden van boven de 40 km/h en konden we nog rustig met elkaar praten, heerlijk die wind in de rug. Al met al weer een lekker traningsritje van zo'n 50 km met een gemiddelde van 29,4 km/h. Wil je de gereden route bekijken klik dan op Trainingsrit 25 Juni 2008
vrijdag 20 juni 2008
Van onze misdaadverslaggever te Poortugaal ontvingen wij het volgende bericht.

Op donderdag 29 mei 2008 werd de Ronde van de Pipeline opgeschrikt door een vreselijk drama, Dhr. Leo Nulkes, één der favorieten van de Nederlandse afvaardiging was de avond ervoor vergiftigd.
Een zekere “BH” beter bekend als de blauwe hap was op deze bewuste avond steeds in het gezelschap van de heer Nulkes, en voorzag hem in zijn “natje en droogje”.
De heer Nulkes had zich laten verleiden door haar en de aanwezige Belgische delegatie om mee te gaan in het zogenaamde Grolsch infuus, dit infuus staat namelijk nog niet op de lijst van verboden dopingmiddelen van het UCI en WADA.
Normaal gesproken wordt deze doping altijd gevolgd door een vette hap, deze keer werd er besloten om een bittergarnituur te nuttigen, dit om eventuele dopingsporen te verdoezelen.
Antidoping specialisten hebben al eerder in medische vakbladen geschreven dat deze vorm van doping niet zonder gevaar is en er een alcoholvet vergiftiging kan ontstaan.
De meeste renners die zich tot deze nieuwe vorm van doping verlagen doen dit meestal hangend aan de bar, zodat het lijkt of er een gezellig feestje aan de gang is.

Op de ochtend na de vergiftiging werd de meesterknecht van de heer Nulkes, een zekere I.T.
Opgeschrikt door vreselijke oergeluiden, het infuus van de avond ervoor had een desastreuze uitwerking op deze atleet achter gelaten, op het moment van schrijven is de heer Nulkes nog steeds in therapie, hij ondervindt nog dagelijks de lichamelijke en geestelijke schade die hem daar is aangedaan.
Maar wie zit hierachter ? En wie heeft hem vergiftigd?
Al snel gingen de verdenkingen naar “BH”, de plaatselijke veldwachter, beter bekend als “bromsnor”werd op de zaak gezet.
Deze speurneus had al snel in de gaten dat er opzet in het spel was en arresteerde: “BH” en nam haar mee voor een verhoor op het bureau.
“BH” wilde slechts twee punten naar voren brengen…………enne dat deed ze dus ook!
Onze veldwachter had meteen door dat “BH” slechts een pion was in dit schaakspel, hij nam contact op met het Nederlands Forensisch Instituut om te zien of er nog sporen waren achter gelaten door de dader(s).
Het NFI trof nog de nodige aanwijzingen aan die richting de dienstdoende kok van deze bewuste avond wezen, alleen hij had toegang tot de tap en frituur.

Alle verdenkingen gaan dus in de richting van deze kok.
Mocht u de “meester” kok herkennen meld het dan op deze site, onderneem zelf geen actie want deze “meester”kok is ook een meester in vermommingen, zo is hij ook beter bekend als koers directeur.
Op de volgende bijgevoegde foto’s is het signalement van de dader goed te zien.

Op deze foto's ziet u de verdachte aan het werk.

Ronde van de Pipeline
2008
28 mei t/m 30 mei

Dinsdag 27mei
Met z’n vijfen vertrokken we vanaf depot Poortugaal om in het mooie twentseland de
20e editie van de "Ronde van de Pipeline" te gaan rijden.


Hans Veerman was met zijn bus naar het depot gekomen om ons, Bert, Ron, Anne en Philip op te halen.
Na zo’n 200 km kwamen wij aan op het zuidkamp en daar stond de koersdirecteur en zijn assistent al op ons te wachten, ze waren druk in de weer omdat ze die ochtend te horen hadden gekregen dat Paresto (Catering) de prijzen had opgeschroefd, dus moest er flink worden gerekend om te controleren of de begroting nog wel toereikend was.
Nadat de Belgische collega’s gearriveerd waren zijn we eerst met elkaar gaan eten, op het menu stond o.a. uiensoep, nou dat hebben we geweten, s’avonds werd er volop gas gegeven. Na het eten werden we welkom geheten door Henk en Dick en werden de slaapkamers voor iedereen geregeld, ook werden de nodige mededelingen gedaan over hoe de komende dagen zouden gaan verlopen.
Hierna verraste de tourdirectie ons met een baseballcap waarop onze namen waren geborduurd, ook kregen we nog een shirt met het ronde logo erop.
Na deze officiële plichtplegingen nam Jean-Pierre nog even het woord, hij sprak een woord van dank uit naar Marc Galle en overhandigde hem hierna een koerstrui waarin de Belgische collega’s zouden gaan rondrijden en als op de vuurpijl kregen ook de Nederlandse deelnemers deze trui. (BPO bedankt hiervoor)
Daarna werd er nog een aantal uren doorgebracht op het terras en/of de bar waar menigeen zich moed in dronk voor de eerste koersdag.
Tijdens deze avond kwamen er nog een paar renners van de 4e en 5e divisie binnen die op eigen gelegenheid waren gekomen, hierbij was ook "de beul van Vianen" die zo fanatiek bezig was met zichzelf voor te stellen, zelfs aan de mensen waarvan dit de thuisbasis is en waarschijnlijk nog nooit een racefiets hebben aangeraakt.

Woensdag 28 mei
1e etappe
De dag begon goed, lekker ontbijtje en goed weer, niet de 30 graden die ze voorspeld hadden maar eerder een graad of 21, perfect weer dus voor een mooie rit door het twentseland.
De rit ging langs mooie boerderijen en bossen en de wegen lagen er prachtig bij, na een poosje maakten we een stop bij sporthal "De Mossendam" in het plaatsje Goor waar we getrakteerd werden op ons eerste appelpunt met slagroom.
Nadat we onze calorieën weer binnen hadden vertrokken we voor nog een uurtje peddelen met een heerlijk tempo, alle lof voor de voorrijderers hiervoor.
Voordat we op ons lunchadres arriveerden wilde Ferdinand het asfalt nog even van dichtbij bekijken, hij streek neer als een stervende zwaan.
Gelukkig voor hem viel de lichamelijke schade mee, een schaafplek aan knie en elleboog bleven erover.
De lunch was gepland in Bornerbroek bij cafe "EEF" (http://www.cafe-eef.nl/)
hier kregen we weer eens een overvloed aan eten waar we dankbaar gebruik van maakte om de verbruikte calorieën weer even aan te vullen.
Het was een mooie rit die iets langer werd omdat we anders te vroeg op één van de stops aan zouden komen, uiteindelijk na 125 km kwamen we weer op het zuidkamp aan om daar een heerlijk warme douche te nemen.
Na deze opfrisbeurt was er natuurlijk alweer eens voor eten gezorgd, er stond een "blauwe hap" op ons te wachten die er als vanzelfsprekend goed inging en hier hoort natuurlijk een of twee biertjes bij of nog wat meer misschien………

Donderdag 29 mei
Om de rit van vandaag te rijden werden we eerst verplaatst naar depot Markelo, dit gebeurde per touringcar, de fietsen kwamen met de vrachtauto van de Belgen mee.
Eenmaal onderweg bleek dat er een "Ollander" de avond ervoor iets te diep in het Grolsch glaasje had gekeken en hierdoor te ziek was om de koninginnerit van deze ronde mee te rijden.
Al snel kwam iemand op het idee om een oud liedje van Ria Valk maar te gaan zingen, wat spreekt over "Leo je bent vannacht weer dronken geweest, je ging me daar te keer als een beest, wat ben je toch een whoe, whoe, whoe".
Arme Leo, wat hebben we je geplaagd!
Maar even terugkomend op het fietsen, want daarvoor waren we hier eigenlijk naartoe gekomen.
Ik weet niet of onze organisatoren ook connecties hebben met die van de Giro-Italia, daar wordt namelijk altijd gereden op nieuw asfalt, nou dat was bij ons ook het geval, het leek wel een biljartlaken zo mooi glad. De eerste stop was weer eens op een super locatie, we kregen hier uiteraard weer eens een lekkere appelpunt en om de kosten van deze stop te drukken is onze eigen tourdirecteur maar even in de bediening gegaan.



Hij heeft het restaurant zelfs zover gekregen dat ze speciaal voor deze ronde eerder de deuren opende.
Vandaag was ook onze enige Nederlandse vrouwelijke inbreng van start gegaan, gisteren had ze nog op bed gelegen in verband met koorts maar vandaag kon ze meerijden.
Wij Nederlanders hadden dus alle hoop op haar gevestigd dat ze vandaag zou gaan vlammen, maar helaas lag het tempo voor haar vandaag toch iets te hoog en heeft ze na de lunch moeten opgeven. Anne volgend jaar is er weer een nieuwe kans, don’t give up ! Ik heb begrepen dat dan de Vlaamse Ardennen worden aangedaan dus moeten we weer heel wat trainings kilometertjes gaan maken.
De lunch was zoals wij deelnemers van de ronde gewend zijn, in een woord fantastisch, restaurant Woody’s was dit keer de locatie. (http://www.woodysholten.nl/)
Voor dat er gegeten kon worden werd er eerst weer even geoefend op het lied over Leo. Alle anderen aanwezigen in het restaurant en ver daar buiten hebben genoten van ons gezang. (hoop ik)
We kregen pannenkoeken voorgeschoteld waar we een ruim assortiment garnering op konden kiezen zoals, slagroom, warme kersen, champignons, spek, worstjes, groente e.d. te veel om op te noemen.
Tijdens dat wij zaten te eten was het ondertussen gaan regenen en onweren, er was dus wel wat minder animo om na de lunch op de fiets te stappen.
Maar ja de ronde "must go on" en zo zijn we dus weer op de fiets geklommen om het restant van de holterberg te beklimmen, voor sommige renners was dit weer een peulenschil, maar andere moesten toch even flink aan de bak.
Ik heb trouwens ook nooit geweten dat deze holterberg zo hoog is, als je boven bent zie je dat je boven de boomgrens bent, er groeien hier namelijk geen bomen meer, alleen maar heide!
Na de afdaling van de holterberg, die we wel wat voorzichtiger moesten doen in verband met de regen, hebben we nog zo’n 40 kilometer gereden alvorens weer aan de beklimming van deze berg te beginnen.
De weg kapiteins Dick en Ferdinand lieten de renners vrij en sommige gingen er dan ook als een raket vandoor.
In het laatste klimmetje van deze Hollandse-alp stond Bruno langs de kant van de weg, zijn ketting had het begeven, maar gelukkig beschikt de ronde van de pipeline over een volgwagen met zeer ervaren mecaniciens en werd de fiets weer vakkundig gemaakt.
Ook nu maakte we weer een korte stop bij restaurant "Woody’s", meteen als we ergens stopten dan kwam onze tourdirecteur met een van zijn tactieken om de stop zo kort mogelijk te houden, hij riep dan b.v. nog 5 minuten of ze hebben hier koud water dus gooi wat in je koffie dan kunnen we sneller vertrekken!
Na deze stop hebben we nog ongeveer 25 kilometer gereden voordat we weer op depot Markelo aankwamen. De rit was ongeveer 120 km lang vandaag.
Nadat een ieder weer wat te drinken had gekregen vertokken we met de bus naar het zuidkamp waar we deze avond een V.I.P avond hadden met een BBQ.
Voordat we aan tafel konden had de directeur van DPO nog een praatje voor ons klaar liggen, hij bedankte Marc Galle, een organisator van het eerste uur en hij benadrukte dat ook deze ronde een goede teamprestatie is van de DPO en BPO.
Ook deze avond was weer tip top verzorgd, twee uur lang konden we onbeperkt BBQ-en.
Alleen tijdens deze maaltijd was er toch telkens de vraag waar Leo toch was? Na meerdere keren de "hit" Leo, je bent vannacht weer dronken geweest gerepeteerd te hebben, zijn twee Belgische collega’s met een pilsje in de hand voorzichtig aan de deur van Leo’s kamer gaan kloppen en hebben ze hem zover gekregen om toch maar even aan te schuiven op het terras. Uiteraard werd hij welkom geheten met het lied dat vanaf nu aan onlosmakelijk met hem is verbonden, Leo bedankt hiervoor.

Vrijdag 30 mei
Vandaag alweer de laatste rit van onze ronde. Deze rit stond van tevoren gepland als "de hel van Twente", nou ik denk dat hier wel een Naams wijziging op zijn plaats is, het leek meer op de "Hemel van Twente".
Het eerste gedeelte van de rit verliep weer vlekkeloos, gewoon de gebruikelijke sanitaire stop e.d. Maar als Paul van Look vond dat het te hard ging dan kreeg hij weer een lekke band, ik geloof zelfs dat hij de enige is geweest die lekke banden heeft gehad tijdens deze ronde.
De eerste stop was weer bij restaurant het sterrebos, menige renner keek hier al naar uit want de bediening zag er wel heel goed uit, helaas was het vandaag anders en stond er een onaantrekkelijke tukker in de bediening.






We kregen hier weer ons kopje koffie of thee en ja een half litertje bier voor Jos natuurlijk!
Na deze stop hadden we nog 35 kilometers voor de boeg en gingen we voortvarend weg, het gemiddelde lag wat hoger dan de vorige dagen
Maar ook wegkapiteins blijken maar mensen te zijn want ze loodsen ons een verkeerde weg in. Nadat het hele peloton de fietsen hadden gekeerd moesten we plots stoppen omdat er een tegenligger aankwam. Paul van Look wist echter niet snel genoeg uit zijn klikpedaal te komen en viel tegen Ron "vonkie" Slingerland aan die daardoor op het asfalt belandde.
Uiteindelijk kwamen we na ongeveer een uurtje weer aan bij het zuidkamp waar de slagboom Ron "vonkie" weer op zijn knieën kreeg, het was als het ware voor Ron "de slagboom op zijn toetje".
Nadat iedereen gedoucht had werden we weer in de eetzaal verwacht waar we nog wat gegeten hebben en het laatste officiële gedeelte van deze ronde hebben gehad.
Jean-Pierre wilde namens de Belgische delegatie de organisatie bedanken voor deze ronde en nodigde ons uit voor volgend jaar in België.



Uiteraard had tourdirecteur Henk nog voor iedereen een certificaat van deelname, nou ja voor bijna iedereen dan, want voor het beste paard van stal, Marc Galle lag geen certificaat klaar maar die krijgt hij natuurlijk nog wel toegestuurd, ook was er voor ons nog een herinnerings trofee aan de 20e ronde van de pipeline.
Nu kijken we terug op een zeer geslaagde ronde van de pipeline en bedanken we de organisatie hiervoor, heren het was goed toeven in Twente, bedankt.

Ook bij ons een kleine
Wist u dat……
Er maar een iemand is die tijdens deze ronde is afgevallen en dat is………Leo !
Onze "beul van Vianen" iedere dag na de lunch even een uurtie plat wilde, ja dat zijn die pijpleidingopzichters zo gewend!
Jan den Engelsman wel graag het collectors item (ronde shirt) wilde hebben maar niet de laatste korte rit van 70 km hiervoor wilde rijden.
Ron Kramer een ronde van de pipeline shirt maat M past!
Hans Grasparkiet dit jaar niet van zijn fiets is gevallen.
Er tijdens een ronde altijd mooie nieuwe relaties ontstaan, zoals die van Leo en de WC-pot!
Marleen na het zien van de assistent ronde directeur meteen in de bosjes dook.
Christina op donderdag avond 42 witte wijn heeft gedronken, dit is bevestigd op de rekening!
Ron Slingerland doodsbang is voor slagbomen!
Het zuidkamp na onze aanwezigheid een naamswijziging heeft ondergaan. (foto)



Voor de liefhebbers het originele lied over LEO
(gevonden op het internet)

Refrein:
Leo, je bent vannacht weer dronken geweest
Je ging me daar tekeer als een beest
Wat ben je toch een (........................)
Leo, je stapte pas om 4 uur in bed
Je had niet eens je hoed afgezet
Dat is toch flauwkul

Hij kwam hier wonen en we zagen 't meteen Jenever houdt dit baasje op de been
Want al op vroege leeftijd stond hij voor de keus
Tussen 'n mooie blauwe knoop of rooie neus
Hij heeft toen bewust voor 't laatste maar gekozen
En heeft gedacht "het gaat wel goed zolang 't duurt"
Maar nu behoort hij tot 't volk der matelozen
En als hij dronken is dan zingt de hele buurt (.................)

Refrein
Leo, je bent vannacht weer dronken geweest
Je ging me daar tekeer als een beest
Wat ben je toch een (...........................)
Leo, je stapte pas om 4 uur in bed
Je had niet eens je hoed afgezet
Dat is toch flauwekul

't Zou 't beste zijn als Leo weer verhuist
Toch als 'ie dronken is wil 'ie op de vuist
En ook de dokter heeft aan hem z'n handen vol
Want die heeft bloed gevonden in z'n alcohol
Hij heeft 'n keertje op een pijpje moeten blazen
Dat werd niet groen maar 't ontplofte daar op slag
Ja toen had je het gedonder in de galzen
En de mensen zongen toen de andere dag

Verslag Ronde Van de Pipe 20e editie bijgenaamd ‘de jubileum route in Twente’ of ‘de gastronomische ronde’ van 28 tot en met 30 mei 2008.


Proloog
Vertrek dinsdag 27 mei vanuit Leuven is gepland tussen 13.00u en 13.30u. De renners zitten nog eerst samen aan tafel voor een lekkere ajuinsoep en daarna een spagetti bolognese. Die soep zal ik me later nog beklagen maar goed. De nieuwelingen onder ons worden ingelicht over het verloop, de tradities en de anekdotes van de voorgaande jaren. Hier en daar worden de wenkbrauwen gefronst, hé Frank.
De fietsen zijn opgeladen en iedereen kan vertrekken met de comfortabele bus. We zijn België nog niet uit of Marc krijgt al behoorlijk last van hoog water. De toon is gezet. Nog eens twee uur later heeft Marleen overdruk op haar onderste kleppen, zij had immers de eerste pitsstop gemist want zij lag vredig maar vooral, vast te slapen. Onze aankomst was gepland rond 17.00u maar door files bereiken we ‘Zuidkamp’ Enschede pas om 17.30u. Snel afladen, kamer installeren en dan gaan eten. Het ontvangst is fenomenaal. Mooie kamers, nette eetzaal, keuze uit verschillende menu’s, enz…
Na het avondmaal volgt er een briefing geleid door Henk en Dick. Daar hoort uiteraard een lekkere Grolsh bij. Het bar meisje, Maddy, mooi meisje maar dat even terzijde, kan even niet volgen. De tapkraan blijft een tijdje openstaan alvorens iedereen bediend is. Ten gevolge van de kleine pintjes heeft er wel altijd iemand dorst. Toch verloopt de briefing vlot. DPO heeft enkele gadgets voorzien zoals een T-shirt, met op de rugzijde een opdruk van de ronde, en een petje met elk zijn naam erop geborduurd. Ook BPO heeft een attentie voorzien. Iedereen krijgt een drinkbus en de renners van DPO ontvangen een rennerstruitje van ‘Cortvriendt’. Verder wordt Marc Galle nog even in de bloemetjes gezet. Hij heeft 20 jaar geleden ‘de ronde’ in het leven geroepen. Zonder hem hadden we de ronde misschien moeten lopen… J Alles verloopt zoals een eerste avond hoort te zijn. Er worden herinneringen opgehaald, ervaringen uitgewisseld en vooral, er wordt veel en hard gelachen. Laat op de avond hebben een aantal onder ons terug honger. Chips kennen ze hier niet, bitterballen wel. Het sluitingsuur belet ons echter een bestelling te plaatsen. Maar dat is zonder Marc gerekend. Hij overtuigt deskundig en met concrete argumenten de maître om ons toch nog enkele porties bitterballen te maken… én nog een rondje te schenken. Nooit gezien in Zuidkamp maar wél gelukt! Chapeau Marc. De eerste avond zit er op. Lekker!


Dag 1
We maken ons op voor de eerste fietstocht. Ontbijt rond 08.00u en vertrek om 08.30u. Het opstaan gaat niet zo vlot, de Grolsh plakt nog aan het gehemelte maar het zonnetje buiten maakt alles goed. We nemen een stevig ontbijt en maken ons klaar. Iedereen lijkt in vorm behalve… Lucien. Hij ziet nog een beetje bleek van de Gro… euh pardon, van de bitterballen. Hij is nog net in staat om mee te rijden met de volgwagen. Respect!
We verlaten even later Zuidkamp richting Twekkelo, Boekelo en Beckum alwaar we onze eerste pauze nemen. Even de drinkbussen vullen en dan weer op pad. We rijden verder over Diepenheim tot in Goor. Iedereen is aangenaam verrast door het uitermate mooie parcours. De straten liggen er bijzonder goed onderhouden bij, weinig bebouwing, prachtig landschap en de weinige auto’s die we tegenkomen, laten ons sportief en geduldig door. In België kun je ver zoeken om in dergelijk gunstige omstandigheden te mogen fietsen. In de sporthal van Goor nemen we koffie en gebak. We worden daar in de kantine heel goed ontvangen. Spijtig dat het licht in de toiletten niet brandt, ik moet mijn behoefte op de tast doen. Gelukkig ben ik erger gewoon. J Mijn dichtingen bezorgen mij een slechte naam maar in vergelijking met Lucien mag ik niet klagen. Zijn bitterballen heb ik, op weg naar de volgwagen, wat verder zien liggen. J Met de fietsers gaat het veel beter. Na de pauze vervolgen we onze weg en op kilometer 55 nemen we onze lunch. We zijn nu in Zenderen. Er wacht ons een Bourgondische broodtafel met … ajuinsoep. Tegen beter weten in, laat ik het me smaken. De temperaturen buiten zijn zo aangenaam dat we eerst iets drinken op het terras. Ik voel me steeds beter. Een uurtje later zitten we terug op de fiets en vertrekken we richting Hertme en Saasveld. In Weerselo voorzien we een korte pauze om de drinkbussen nog eens op te vullen. We hebben nu ongeveer 72 km gereden. We verlaten even later Weerselo richting Rossum, Denekamp en Beuningen. Daar kunnen we niet voorbij aan het terras van ‘Sterrebos’. Ongemeen gezellig in het zonnetje en wat een bediening…. Henk roept ons toe dat er twee consumpties per persoon zijn voorzien. Wij hebben natuurlijk al snel door dat Grolsh ook verkrijgbaar is in flessen van 45cl. Zoals wij dorstlijders zijn, zijn die twee consumpties maar net voldoende om ons te motiveren even later terug op de fiets te kruipen. Er wordt heel wat afgelachen. De sfeer zit er goed in. De omstandigheden zijn dan ook formidabel. We starten even later de laatste etappe richting Lonneker die ons uiteindelijk terug naar Zuidkamp leidt. We komen aan rond 17.30u met 125 km in de benen. Behalve met mijn ontluchtingskleppen heb ik nergens last van. De anderen blijkbaar ook niet, Lucien niet meegerekend natuurlijk. J De eerste rit was al een succes.
Snel even douchen en dan opnieuw de dorst lessen. De mensen van DPO leggen ons weerom in de watten. Er is een aparte bar voorzien met een warm buffet. Er is een keuze van Indische pasta gerechten voorzien. Heel lekker maar wat zit er allemaal in? Cees vertelt ons enkele details waarvan me vooral is bijgebleven dat de Nederlanders deze keuken een ‘blauwe hap’ noemen. Wij lachen ons een breuk. Wat een naam… Cees vertelt dan op een academisch verantwoorde manier waar die naam vandaan komt. Het blijkt dat die naam dateert uit de koloniale tijd. Weer iets bijgeleerd. Bovendien worden we deze avond bediend door een mooi meisje van Indische afkomst. Naar de naam vragen van dit meisje zou ons te ver brengen. Zij noemt vanaf nu de ‘blauwe hap’. Lekker! Het gaat er gezellig aan toe, de ‘blauwe hap’ heeft veel werk met onze bestellingen. Onze privé bar sluit echter rond 22.00u. Gelukkig is de andere bar nog open. De harde kern doet nog voort tot sluitingstijd (23.30u). Ook deze avond zijn er op dat uur nog dorstlijders. Nu is het vooral Leo die er niet genoeg van krijgt. Hij onderhoudt ons nog een halfuur langer. Robert komt bij momenten niet meer bij van het lachen. De tap wordt gesloten maar onze ‘blauwe hap’ kan ons wel nog aan enkele blikjes helpen. Marc en ik bekijken elkaar met hetzelfde gedacht: ‘dit gaat fout!’ En ja hoor… want ’s anderdaags…


Dag 2
We maken ons op voor de tweede rit. We staan iets vroeger op want we doen eerst nog een verplaatsing met de bus van ongeveer 45 km naar het depot van Markelo. Vertrek met de bus is voorzien om 08.00u. We kijken eens rond in de bus en wie ontbreekt? Jawel, u raadt het al, Leo. Navraag bij Robert levert ons de informatie op dat hij een intieme relatie is begonnen met het sanitair van de kamer. J Niemand slaat ongestraft een rit over. Hij zal het geweten hebben. Anne, die vandaag wél meerijdt, zou de eer wel redden. Na een lekkere koffie in het depot starten we rond 09.00u onze tweede rit. We rijden door de omgeving van Markelo. Het landschap is ook hier bijzonder mooi en iets heuvelachtiger. Na 35 km nemen we onze eerste rustpauze. Ook hier is weer koffie en gebak voorzien. Dus ook vandaag geen dieet voor ons. Ik voel mijn rennerspakje stilaan spannen en probeer me geen vragen te stellen hoe het bij de anderen gesteld is. Een ontlasting later stappen we terug op de fiets en koersen we richting de Holterberg. Verrast als we waren, is die berg echt wel iets hoger dan een molshoop. De beklimming duurt toch zeker meer dan 5 minuten. Mijn hartslag was tot dan toe nog niet over de 120 slagen per minuut gegaan. Nu gaat mijn tikker … euh… iets hoger. De afdaling is zalig, even snelheid maken. Beneden hergroeperen we en starten opnieuw de beklimming zij het nu langs een andere weg. Tot mijn verbazing komen we Anne tegen die een eind voor ons rijdt met de hand van Cees op haar … euh… rug. We geraken allemaal goed boven, de éne al wat sneller dan de ander. We hebben dan al weer 65 km achter de rug. Er wacht ons weerom een lunch in buffetvorm, ditmaal zonder soep, het is zo al erg genoeg gesteld met de inhoudelijke luchtdruk. Vandaag pannenkoeken met een ruime keuze aan vlees, groenten en fruit. Christina gaat wel vijf keer terug aanschuiven. Ik voel mijn buikje groeien en geraak nog net van onder de tafel om de tocht verder te zetten. Bovendien is het beginnen regenen. De meeste renners trekken een regenjasje aan en we maken vervolgens een lus van ongeveer 40 km om terug de beklimming te doen van de Holterberg. We krijgen er niet genoeg van. Anne houdt het ondertussen voor bekeken. Begrijpelijk, ik heb ook niet graag dat ze aan mijn … rug zitten. J Ondanks de regen hebben we ook nu weer dorst. Iedereen zit nog goed in zijn vel en een halfuurtje later zitten we terug op de fiets voor de laatste etappe van de dag richting depot Markelo. De zon is ondertussen terug beginnen schijnen en na een rit van ongeveer 125 km komen we aan in het depot. We worden het al aardig gewoon, het onthaal is gewoon zalig. De dorstigen worden gelaafd en de geïnteresseerden krijgen een rondleiding in het depot. Een halfuur later zit iedereen weer op de bus naar Zuidkamp. Na een verkwikkende douche komt we allemaal weer samen op het terras waar de zon nog altijd schijnt en een barbecue is opgesteld. Ook nu zitten we gezellig samen met privé bediening. Vandaag kan er niets meer fout gaan. Tenzij voor …. Jawel, de Leo. Maar zover zijn we nog niet. De directeur van DPO en zijn gevolg komen ons vereren met een bezoekje. We zitten allemaal op het terras uitgedost met onze T-shirt van de ronde én ons petje op. Er wordt kennis gemaakt en even later zit iedereen aan tafel. Er is een ruim buffet voorzien. Na de toespraak van de directeur kunnen we aanschuiven. De eerste geruchten over Leo gaan rond. Robert is gaan kijken maar Leo blijkt niet echt in staat om ons gezelschap te komen vervoegen. Dat is natuurlijk zonder ons gerekend. Met genoeg overtuigingskracht en een leugentje om bestwil – ik vertelde Leo dat de directeur met zijn gevolg al vertrokken waren – slaag ik erin Leo uit zijn bed te halen. Zelden heb ik iemand op zo’n enthousiaste manier weten ontvangen. Bij onze aankomst op het terras staat iedereen recht en zingt uit volle borst: ‘Lééééo, je bent vannacht weer dronken geweest, …’ Super! Dat liedje is goed blijven hangen… J On-ver-ge-te-lijk! De avond verloopt nog heel gezellig en we blijven allemaal lang plakken op het terras.


Dag 3
Elke dag wordt het zwaarder om op te staan. Mijn wekker laat het afweten en de luchtverontreiniging op de kamer neemt ongeruststellende waarden aan. We geraken toch nog op tijd aan de ontbijttafel en halen nog net de afspraak aan de fietsen. Iedereen blijkt de voorgaande avond goed te hebben verteerd. Anne doet niet meer mee wegens andere verplichtingen maar Leo is er weer bij. We kunnen vertrekken.
We starten terug vanuit Zuidkamp met de fiets voor een rit van ongeveer 70 km. We worden gewaarschuwd door Dick en Ferdinand: vandaag doen we de ‘hel van Twente’. We weten niet goed wat we ons daarbij moeten voorstellen. Misschien zit de avond voordien er voor iets tussen. Het parcours gaat via Dinkelland, Weerselo, Rossum en Beuningen. Na 30 km stoppen we bij het gekende terras ‘Sterrebos’ maar dit keer voor koffie en gebak. De Jakke speelt zelfs twee stukken gebak binnen maar dit gaat wel ten koste van zijn figuur. Lekker!J De rit brengt ons via een mooi parcours van 70 km rond de middag terug in Zuidkamp. De laatste 20 kilometers kan Dick het niet laten en trekt het tempo op tot een gemiddelde van ongeveer 35 km/u. Zalig. Moe maar voldaan besluiten we ‘de hel van Twente’. We hebben een halfuur om ons te wassen en in te pakken alvorens nog een ‘broodje kroket’ te gaan eten. Na de maaltijd hebben de mensen van DPO nog een verrassing voor ons. Iedereen krijgt een oorkonde, een aandenken aan deze ronde én nog een rondje. Marc Galle krijgt nog eens de lofbetuigingen die hij als grondlegger van de ronde verdient. Zonder hem… heb ik al gezegd zeker. Jean-Pierre bedankt de organisatie, in het bijzonder Henk, Dick en Ferdinand voor een onwaarschijnlijk mooie en perfect georganiseerde ronde. We vertrekken rond 14.00u met de bus richting België. Onze vrees voor de files blijkt terecht. We komen pas aan in Leuven rond 20.00u. Moe en een onvergetelijke ervaring rijker keert elk naar huis terug.


Ik geef graag nog graag enkele weetjes mee:
Wist je dat…
…Ron en Pol een magnetische aantrekkingskracht op elkaar hebben die bij aankomst in Zuidkamp toch nog voor evenwichtsstoornissen gezorgd heeft?
…Er slechts één valpartij was, die er gelukkig erger uitzag dan het was? Ferdinand kreeg de nodige eerste zorgen en kon terug de fiets op.
…Jean-Paul nu eindelijk weet hoe een bedovertrek eruit ziet en vooral… hoe ze te gebruiken? JP, dit is géén slaapzak!
…we niet gewacht hebben op de cijfers aangaande het drankverbruik?
…we volgens mij méér verbruiken per 100 km dan de gemiddelde personenwagen?
…Het aantal lekke banden beperkt is gebleven tot drie? Enkel Edwin (1x) en Pol ‘Trompet’ (2x) reden plat.
…Bruno ongemeen sterke kuiten moet hebben? In de beklimming van de Holterberg trok hij zowaar zijn ketting aan flarden.
… er mogelijk een drukfout staat in de benaming van het kamp? (zie foto onder)
… het kamp uitmondt in de ‘braakweg’? Lucien en Leo weten waarom….


Tot de volgende 21e editie. Mvg Gert met de wind vanachter!