vrijdag 26 juni 2009
Vrijdag 26 juni 2009,
Wat was dat weer genieten, na twee weken alleen maar met mijn neus in de boeken gezeten te hebben mocht ik vandaag eindelijk weer eens buitenspelen!
Ik had besloten om alleen te gaan rijden want ik wilde het rustig aan doen om effe te checken hoe het met de conditie stond.
Zoals zo vaak wist ik ook vandaag nog niet welke kant ik op zou gaan, na de eerste pedaalslagen maak ik dan een keuze en deze keer was dat via Spijkenisse naar Hellevoetsluis en misschien wel verder.
Om die kant op te gaan moest ik natuurlijk wel weer over die geweldige Spijkenisserbrug die altijd open gaat als een renner van "Toerclub Hoogvliet" aankomt, maar ik had me deze keer niet in ons mooie blauw, wit groene tenue gestoken en reed dus onopvallend richting de brug, helaas voor mij had de brugwachter waarschijnlijk toch al iets bekends gezien en deed hij de brug snel open.
Na een paar minuten verplichte rust kon ik mijn weg vervolgen en reed ik naar Hekelingen om zo langs het Spui naar Hellevoetsluis te gaan. Ook hier ligt een mooie fietspad waar ik eigenlijk nooit rijd omdat er hier veel schapen vrij rond kunnen lopen en er een (meestal) een gigantische hoeveelheid stront van die schapen ligt. Gelukkig voor mij viel het mee en kon ik genieten van een mooi stukkie natuur, na een paar kilometer keek ik toevallig eens achterom en zag ik in de verte nog een fietser aankomen die net ietsje harder reed dan ik, niet veel later zat hij dus in mijn achterwiel, en wat bleek, het was Lesier van mijn eigen clubbie uit Hoogvliet!
Samen zijn we verder gepeddeld en Lesier stelde voor om over te steken via de dam en dan zo het eiland rond te rijden, maar helaas had ik thuis beloofd om op tijd terug te zijn want moeders zou gaan clownen en BBQ-en op het strand van Hoek van Hollanda.
Het was even zoeken naar een juiste weg in en om Hellevoetsluis, maar dat geeft niet want zo zie je nog eens wat anders dan je voorganger zijn (of haar) achterwiel. Na een paar dijkjes en voor mij onbekende fietspaden kwamen we weer op vertrouwd terrein langs het kanaal. Hier gebeurde het dat Lesier (voor het eerst) verzuurde, dat had ik van hem nog nooit gezien, maar dat geeft niet want ook al spreken wij niks af om met elkaar te gaan rijden, we komen gewoon samen thuis, effe wat minder hard op de pedalen gaan staan dus.
Rustig zijn we terug gereden naar Spijkenisse en Hoogvliet, toch weer 56 kilometertjes.
Lesier bedankt, met z'n tweeën is het toch veel leuker fietsen.
vrijdag 19 juni 2009
Een opmerkelijk bericht van vrijdag 19 juni 2009, meerder sites melden hetzelfde incident hier in de omgeving. (http://www.blikopnieuws.nl/bericht/98698)
Wielrenners krijgen ruzie met bestuurder graafmachine
Hellevoetsluis - De politie heeft woensdag een bestuurder van een graafmachine aangehouden nadat deze enkele wielrenners had verwond. Dit heeft de politie vrijdag bekendgemaakt.
Woensdagavond rond zeven uur kreeg de politie melding van een mishandeling op de Vingerlingseweg te Hellevoetsluis. Ter plekke bleek een groep fietsers ruzie te hebben gekregen met de bestuurder van een graafmachine. Agenten kregen te horen van de wielrenners dat er een onenigheid was ontstaan naar aanleiding van een verkeerssituatie; de graafmachine was volgens de fietsers in het midden van weg blijven rijden toen de fietsers aan kwamen rijden. Hierdoor moest de groep uitwijken in de berm. De fietsers gingen verhaal halen en hierna volgde een handgemeen met de bestuurder. Vervolgens zou de bestuurder van de graafmachine met de giek en bak hard aan het ronddraaien zijn gegaan waardoor er twee wielrenners licht gewond raakten. Anderen moesten volgens hen bukken om niet tegen hun hoofden te worden geraakt. Agenten hebben hierop de bestuurder als verdachte aangehouden en hem overgebracht naar een politiebureau. Daar is de 44-jarige man uit Hellevoetsluis ingesloten voor nader onderzoek.
En hier ook nog een opmerkelijk bericht uit Frankrijk, gevangenen rijden hun eigen Tour de France!!
maandag 15 juni 2009
Omdat ik er geen genoeg van kan krijgen, hier nog een kleine foto impressie van de Ronde.
zaterdag 6 juni 2009
Van onze verslaggever.
Om 17.30 uur werden de renners en de genodigden, Dhr. J. Boom van de DPO, Dhr. L. van der Borre van de BPO en de kazerne Commandant, aan het diner in de kwartiermess verwacht. Dhr. J. Boom, maar ook Dhr. L v d Borre memoreerde dat ook deze ronde wederom een teken is van de goede verstandhouding tussen de beide divisie,s en hoopten dat het nog maar vele jaren mag blijven duren. Over 4 jaar is er 25st versie (red)
Na de speeches van de beide heren kregen zij een aandenken van de Sixtus Abdij, aangeboden door de organisatie. Na het officiële gedeelte van deze avond werd er regelmatig wat gezongen door de renners en hun gevolg. Om omstreeks 24.00 uur vond de wachtcommandant van de kazerne het welletjes en draaide de muziek uit en beval een ieder naar zijn bed toe te gaan. Het was net gezellig geworden.
In de Belgische Westhoek werd van 26 tot 29 mei jl. de 21e Ronde van de Pipeline verreden.
De organisatie was dit jaar wederom in handen van het duo Jean-Pierre deDuytsche en Marc vanRhijne.
De Hollandse deelnemers verzamelde zich op 25 mei in Wouw bij Hans Veerman, en werden allereerst door Dominique Veerman voorzien van koffie met eigen gemaakte appeltaart. Na het inladen van de fietsen en de bagage gingen de 9 renners en hun begeleider richting Ieper. Onderweg was het weer niet erg best, was dit een voorbode voor de rest van de week? Rond de klok van 15.00 uur bereiken zij de kazerne in Ieper die de komende dagen de uitvalsbasis zou zijn. Tijdens het kwartier maken kwamen de Belgische deelnemers ook binnen rijden. Nadat iedereen zijn bagage had binnengebracht en de handen waren geschud gingen zij op weg naar de binnenstad van Ieper. Om 18.00 uur werden ze in restaurant ’t Zweerd verwacht om het diner te nuttigen. Na het diner ging het gezelschap naar de "Menen" poort om daar de "LAST POST "bij te wonen. Dit is een ceremonie ter nagedachtenis aan de gevallenen van de WO 1. Als u ooit in Ieper bent ga daar dan een kijken ’s avonds om 20.00 uur. Indrukwekkend. Na de ceremonie ging men naar 1 van de vele lokaliteiten om verder te praten en natuurlijk de ploegen tactiek van elkaar te bespreken.
Woensdag 27 mei.
Dag 1. Ieper-Kokzijde-Ieper.
De Ijzerroute 105 KM.
Na het opstaan om 06.30 uur en het ontbijt gingen de ploegen om 08.30 uur op pad richting Diksmuide. Het was droog maar daar was ook alles mee gezegd, er stond een stevige wind uit het westen, en dat was de richting waar ze naartoe moesten. Bij Diksmuide werd er halt gehouden bij de IJzer toren, een monument ter nagedachtenis aan de WO 1. Even na Diksmuide werd er wederom halt gehouden bij de Dodengang, een gedeelte van de, met zandzakken, gebouwde verzetslinie ook van de WO 1. Na het bezoek ging de route verder via Nieuwpoort naar Kokzijde. Inmiddels was het etenstijd geworden en de lunch werd gebruikt in het vakantie kamp ’t Liefoord. Op het menu stond groene "tomatensoep" en kip-kerrie en een ijsje toe. Inmiddels was er al 58 KM gereden. Na de lunch moest er nog even naar het Belgische strand van Kokzijde gereden worden om de zee te zien. Er zou verder gereden worden via West-Vleteren en dan weer richting Ieper. Tijdens deze rit ging het regenen en je kon er eigenlijk op wachten dat er iets stond te gebeuren.
Even voor Vleteren werd de eerste lekke band gemeld uit de groep, Cees Spruyt was het slachtoffer. Enkele kilometers na de lekke band was er een kleine valpartij in een haakse bocht waar het wegdek van de regen glad was geworden. De ongelukkige moest aan een schaafwond op z, n been door de ronde arts verzorgd worden en kon daarna zijn weg weer vervolgen. Zijn fiets had geen kwetsuren op gelopen. Omstreeks 16.00 uur werd de kazerne weer binnen gereden.
Donderdag 28 mei.
Dag 2. De Heuvelroute. 125 KM
Vertrek wederom 08.30 uur.
Na een vlakke en rustige aanloop van 28 Km werd er een koffie stop gehouden in Taverne "In de Vrede" bij de Abdij van SIXTUS van het bekende bier. Inmiddels was er een lekker zonnetje gaan schijnen voor de ploeg en ze trapten er lekker op los. Gemiddeld een tempo van 25 Km/u. Onderweg naar Watou, tegen de Franse grens, werden er opeens 2 lekke banden gemeld, 1 renner was over een steentje gereden en een 2e reed er overheen en was lek, de eerste renner merkte na enkele minuten dat ook zijn band lek was en moest dus ook naar de materiaal wagen toe. Cees Spruyt en Robert Zuiderwijk waren de gelukkige. Aan gekomen in de gemeente Watou werd het restaurant "Een huis tussen dag en morgen" opgezocht voor de lunch. De lunch was deze keer soep en een bord vol met spaghetti waar een gezin van 4 personen ook van kon eten. Heel veel dus. De route werd nu via een stukje Frans grondgebied vervolgd, richting de "KEMMELBERG"
De Kemmelberg is een beklimming van 11 tot maximaal 20 %. Enkele renners konden deze berg niet bedwingen en moesten dus te voet naar boven, PFFFF. Na wat rust en drinken gingen ze in dalende richting van Ieper.
Om 17.30 uur werden de renners en de genodigden, Dhr. J. Boom van de DPO, Dhr. L. van der Borre van de BPO en de kazerne Commandant, aan het diner in de kwartiermess verwacht. Dhr. J. Boom, maar ook Dhr. L v d Borre memoreerde dat ook deze ronde wederom een teken is van de goede verstandhouding tussen de beide divisie,s en hoopten dat het nog maar vele jaren mag blijven duren. Over 4 jaar is er 25st versie (red)
Na de speeches van de beide heren kregen zij een aandenken van de Sixtus Abdij, aangeboden door de organisatie. Na het officiële gedeelte van deze avond werd er regelmatig wat gezongen door de renners en hun gevolg. Om omstreeks 24.00 uur vond de wachtcommandant van de kazerne het welletjes en draaide de muziek uit en beval een ieder naar zijn bed toe te gaan. Het was net gezellig geworden.
Het Vlaamse Heuvelland
Vrijdag 29 mei
Dag 3. De Vredesroute 90 Km.
De route die gereden ging worden liep langs de plaatsen Zonnebeke-Westrozebeke-Houthulst-Boezinge en Terug naar Ijper. In de omgeving van Zonnebeke werd bij Museum Passschendaele gestopt om even de erebegraafplaats te bezoeken.
Op deze begraafplaats liggen ongeveer 12000 gesneuvelden uit, ondermeer, gemenebest landen. In de gemeente Houthulst waar de lunch genoten werd, werden de renners verwelkomd door de plaatselijke politie met sirene en zwaailicht. Dat dachten ze tenminste, de politie was rondjes aan het rijden met schoolkinderen. In de lokale herberg werd het peloton een lunch voor geschoteld die alweer bestand uit tomatensoep en Kip-Kerrie. Ik denk dat alle kippen die er België te vinden waren nu wel opgegeten zijn. Verderop tijdens route werd het peloton nog toegezongen door kleuters die het lied van PietPiraat ten gehore brachten, natuurlijk werd er uit volle borst meegezongen. Om 15.00 uur werd de kazerne weer bereikt, en na te zijn gedoucht en de spullen weer waren ingepakt werd er door JP (Jean-Pierre) nog een afsluitende speech gehouden. Ook werd er door de begeleider van de Hollanders een woord van dank uitgesproken en overhandigde hij de organisatie (JP) nog een 2-tal miniatuur fietsen als dank. Ook werd er nog een Rode Lantaarn in miniatuur aan Gert Martens overhandigd omdat hij vele kilometers achterin had gereden met een geleende fiets en omdat hij maar 120 KM getraind had.
Om 16.30 uur gingen de renners weer huiswaarts om thuis weer tegaan trainen voor het volgend jaar. Omgeving St-Niklaas????
Iedereen bedankt voor de goede zorgen.
JP en Marc en natuurlijk de mensen in de materiaalwagen Hans en Luciën.
Tevens de Directie,s van de BPO en de DPO bedankt voor uw ondersteuning in welke vorm dan ook.
Het DPO wielerteam in hun nieuwe outfit
Het peloton bij de IJzertoren.