Vrijdag 26 juni 2009, Wat was dat weer genieten, na twee weken alleen maar met mijn neus in de boeken gezeten te hebben mocht ik vandaag eindelijk weer eens buitenspelen! Ik had besloten om alleen te gaan rijden want ik wilde het rustig aan doen om effe te checken hoe het met de conditie stond. Zoals zo vaak wist ik ook vandaag nog niet welke kant ik op zou gaan, na de eerste pedaalslagen maak ik dan een keuze en deze keer was dat via Spijkenisse naar Hellevoetsluis en misschien wel verder. Om die kant op te gaan moest ik natuurlijk wel weer over die geweldige Spijkenisserbrug die altijd open gaat als een renner van "Toerclub Hoogvliet" aankomt, maar ik had me deze keer niet in ons mooie blauw, wit groene tenue gestoken en reed dus onopvallend richting de brug, helaas voor mij had de brugwachter waarschijnlijk toch al iets bekends gezien en deed hij de brug snel open.

Na een paar minuten verplichte rust kon ik mijn weg vervolgen en reed ik naar Hekelingen om zo langs het Spui naar Hellevoetsluis te gaan. Ook hier ligt een mooie fietspad waar ik eigenlijk nooit rijd omdat er hier veel schapen vrij rond kunnen lopen en er een (meestal) een gigantische hoeveelheid stront van die schapen ligt. Gelukkig voor mij viel het mee en kon ik genieten van een mooi stukkie natuur, na een paar kilometer keek ik toevallig eens achterom en zag ik in de verte nog een fietser aankomen die net ietsje harder reed dan ik, niet veel later zat hij dus in mijn achterwiel, en wat bleek, het was Lesier van mijn eigen clubbie uit Hoogvliet!

Samen zijn we verder gepeddeld en Lesier stelde voor om over te steken via de dam en dan zo het eiland rond te rijden, maar helaas had ik thuis beloofd om op tijd terug te zijn want moeders zou gaan clownen en BBQ-en op het strand van Hoek van Hollanda.

Het was even zoeken naar een juiste weg in en om Hellevoetsluis, maar dat geeft niet want zo zie je nog eens wat anders dan je voorganger zijn (of haar) achterwiel. Na een paar dijkjes en voor mij onbekende fietspaden kwamen we weer op vertrouwd terrein langs het kanaal. Hier gebeurde het dat Lesier (voor het eerst) verzuurde, dat had ik van hem nog nooit gezien, maar dat geeft niet want ook al spreken wij niks af om met elkaar te gaan rijden, we komen gewoon samen thuis, effe wat minder hard op de pedalen gaan staan dus.

Rustig zijn we terug gereden naar Spijkenisse en Hoogvliet, toch weer 56 kilometertjes.

Lesier bedankt, met z'n tweeën is het toch veel leuker fietsen.