Dinsdag 20 april
Al enige tijd liep Ron (vonkie) rond met de gedachte om weer eens samen een rondje te gaan fietsen, dus even de agenda's naast elkaar gelegd en deze dag aangestipt.
Uiteraard bazuinen we dit dan ook bij onze andere fietsende collega's rond en dat werkt want Bert had ook een gaatje gevonden in zijn agenda om een rondje mee te gaan.
Vandaag was Ron onze koersdirecteur en die wilde graag nog eens een rondje rond het Brielse meer rijden en dit kwam gezien de windrichting ook nog heel goed uit ook, zo gezegd zo gedaan, na de ochtenddienst stonden daar ineens drie racefietsen in de starthouding om het DPO terrein te verlaten.
Voor we weg konden rijden kregen we nog wat opmerkingen en adviezen van zeer wel willende collega's, gelukkig zijn we hiervoor niet meer zo gevoelig en konden we dit snel vergeten.
Heel de dag stond er een flinke bries en was de temperatuur niet al te hoog maar Ron en Bert durfde het aan om in korte broek te vertrekken, zelf had ik gewoon een lange broek en een extra shirt aangetrokken want uit ervaring weet ik dat het langs het water soms erg koud kan aanvoelen.
De eerste kilometers moesten we nog wat opwarmen maar eenmaal voorbij de Spijkenisserbrug waren we alledrie los en konden we onze "Dutch windmill" gaan draaien, kop over kop reden we ploeterend, stoempend  richting Oostvoorne en konden we de gem. snelheid toch nog op zo'n 27 km/h houden wat gezien de wind voor ons een hele prestatie was.
Nadat we aan het einde van het Brielse meer gedraaid hadden voelde we al dat de terugweg ons weinig krachten zou gaan kosten, we hadden nu 33 km gereden en maakte even een korte sanitaire stop.
Hierna vervolgde we de route met de wind in de rug en konden we al pratend gewoon 33-34 km/h blijven rijden.
Bert was verbaasd over de mooie brede fietspaden die geheel autovrij door dit gebied lopen en over hoe rustig het eigenlijk toch nog is terwijl er net over de dijk zoveel industrie aanwezig is.
In eens blies Bert zijn achterband zijn laatste lucht uit en kregen we een onverwachte stop en werd er gedrieenlijk een bandje vervangen, Ron sprong gelijk op om de buitenband van de velg te rossen en brak hierbij spontaan een bandelichter waarna hij dit karweitje toch maar aan Bert overliet, na een paar minuten konden we weer verder en reden we met hoge snelheid weer richting het depot.
Op het depot zat Hans die ons nog een paar jaloerse blikken toe wierp omdat hij dit keer niet mee kon, maar deze gepensioneerde DPO-er heeft zoveel vrije tijd dat hij vast veel meer trainings kilometers kan maken dan wij die nog gewoon moet werken:)
Het was weer een lekker trainingsritje (+/- 62 km) met veel wind, vast een goede training voor de rit langs de Westerschelde, ik heb er in ieder geval weer van genoten.