Op 16 Mei 2017 verzamelen we weer voor een nieuwe Ronde vanuit Leuven(onder voorbehoud)

Dit Blog is bestemd voor alle wielrenners van de"Ronde van de Pipeline" en alle andere fiets enthousiastelingen.

De ronde van de pipeline is een jaarlijks terugkerende wielermeerdaagse door België en/of Nederland.

De wielrenners zijn allemaal (oud)medewerkers van de Defensie Pijpleiding Organisatie en van de Belgian Pipeline Organsation.

Het is één en al gezelligheid en het fietsen doen we erbij !

donderdag 3 juni 2010
Maanden lang was er naar uit gekeken, de winter wou maar eerst niet om, maar eindelijk daar was ie dan de ronde van de pipeline. 
Op dinsdag 25 mei vertrok een delegatie van 9 dpo-ers richting Belgie, Henk had twee busjes kunnen regelen die op depot Poortugaal beide werden vol gestouwd met bagage en fietsen, één bus reed naar Leuven en de volgende direct naar Haasdonk.
Bus Henk ging samen met Philip naar Wouw om daar Bert op te pikken en dan naar Haasdonk te gaan, wij hadden alle bagage en fietsen van "bus Dick" overgenomen en zo was er nog maar een klein gaatje waar Bert tussen gepropt werd voor het laatste stukje, want dat zou maar een halfuurtje duren, ware het niet dat onze Henk alvast een verkenning van het Antwerpse haven gebied voor ons in petto had (je moet ook gewoon luisteren naar die TomTom!).
Eenmaal uit het haven gebied gaf de TomTom ons allerlei binnenwegen aan die ons via vele kasseienstroken naar de kazerne Westakkers in Haasdonk bracht.
Onderweg kwamen we ook al de brouwerij van Verhofstede tegen waar we die zelfde avond nog naar toe zouden gaan, waarover later meer.
Eigenlijk waren we veel te vroeg op de kazerne aanwezig maar dat had ook een voordeel, we konden n.l. nog mee eten in de eetzaal waar we heerlijk hebben mee gegeten.

Daarna leidde J.P. ons rond op het terrein om het een en ander uit te leggen, de slaapzaal waar wij mochten overnachten was n.l. speciaal voor ons weer uit de mottenballen gehaald, u moet n.l. weten dat deze kazerne op de nominatie staat om dit jaar nog tegen de vlakte te gaan.
Voor ons maakt het niets uit, als we maar een paar uurtjes kunnen slapen (waar en hoe dan ook) zijn wij al tevreden, aan de overkant van deze barak stond nog eenzelfde gebouw waar onze toiletten waren en wat wasbakken, de douches lagen nog wat verder weg zodat menigeen een camping gevoel kreeg bij deze kazerne.
Nu was het tijd voor ons om ons kamp Holland in te gaan richten, J.P. en de zijnen waren zo vriendelijk geweest om al de bedden alvast op te maken, dus konden wij de Nederlandse driekleur op gaan hangen en onze slaapzaal een beetje oranje laten kleuren.
Omdat er niet veel activiteiten meer op dit terrein gaande waren hadden we zelfs onze eigen Mess ter beschikking, alleen moesten we wel even de "versnaperingen" er naartoe brengen, dit bleek een dusdanige hoeveelheid dat er een bus met toch een behoorlijke bagage ruimte totaal was afgeladen!!
's middags rond 16.00 arriveerden ook de rest van de sportievelingen op de kazerne en werden de handen geschud en oude herinneringen opghaald waarbij weer menig lachsalvo te horen was.
Na het avondeten stond er een avondprogramma gepland n.l. likeur proeven bij de al eerder genoemde brouwerij, de eigenaar nodigde ons uit in zijn winkel waar hij een zaaltje had waar we plaats konden nemen en hij ons de geschiedenis van de brouwerij vertelde.
Nu was het zo dat er al een dienblad vol geschonken stond met likeur die werd uitgedeeld om te proeven, het ging hier om het vermaarde drankje "Tante Andrée 35", de man ging zo op in zijn mooie verhalen over klanten die met allerlei klachten bij hem waren gekomen en na het drinken van deze likeur weer helemaal genezen waren, het was een geweldige verteller die ons daardoor ook een onvergetelijke avond heeft bezorgd.
Na vele glaasjes likeur geproefd te hebben konden sommige het toch niet laten om een aantal flessen in te slaan voor het thuisfront.
Al dan niet met een slok teveel op werd er weer koers gezet naar de kazerne waar nog een slaapmutsje gepakt kon worden in de mess.

Woensdag 26 mei,
Al vroeg klonk er een wekker in kamp Holland, onze Leo is er namelijk iedere ochtend er vroeg bij om zich op te maken, waren het de zenuwen of heeft hij gewoon 's ochtends zoveel werk? afijn na het ontbijt was het dan eindelijk zover dat de eerste rit kon aanvangen.
Gelukkig was het nog droog en dat terwijl er vele donkere wolken boven onze hoofden samenpakten, nog voordat we vertrokken waren kwamen de eerste regendruppels naar beneden en konden de regejackjes worden aangetrokken.
Deze rit moest ons via het Antwerpse havengebied naar Zeeuws Vlaanderen brengen en daarna weer terug naar Haasdonk, na een paar kilometers klonk al vanuit de groep "plat" en dat zou helaas vandaag veelvuldig te horen zijn.
Zo ook in het havengebied waar op de fietspaden veel losse steenjes lagen die bij dit weer meestal de boosdoeners zijn, in een open gebied zonder enige mogelijkheid tot schuilen stonden we daar met z'n allen "zielig" te zijn, na de eerste 30 kilometer was een ieder al nat tot op het bot en werden we koud.
De eerste stop stond gepland in het plaatsje Doel waar we in restaurant "de Molen" ons konden gaan opwarmen aan een bak koffie met een overheerlijk puddingbroodje, waarschijnlijk als de eigenaren van dit restaurant hadden geweten wat ze in huis haalde dan hadden we direct rechtomkeert kunnen maken, menige renner stond hier een stripact uit te voeren om maar zo snel mogelijk die natte kleding uit te trekken, na ons vertrek zag het er ook meer naar een binnen zwembad uit, waarvoor ik ook mijn welgemeende excuses wil maken!
Na de koffie moest er toch weer gefietst gaan worden maar niet nadat de volgauto was opgevuld met renners die zo door de kou en nattigheid waren bevangen dat het niet verantwoordelijk was voor hen om verder te gaan in de regen.
De overgebleven groep met fietsers stonden allemaal letterlijk te klappertanden en wilde dan ook het liefst zo snel mogelijk weg om maar weer wat warmte op te doen, dit was ook duidelijk terug te zien in de snelheid waarmee er vanaf dat moment werd gekoerst.
J.P. had in Doel al aangegeven dat de route van vandaag met zo'n 20 kilometer zou worden ingekort i.v.m het weer, sneller dan verwacht arriveerde we dan ook op onze lunch afspraak in recreatiecentrum "de Vogel" in Hengstdijk, de eigenaar was al op de hoogte dat er zo'n stel knotsgekke defensie medewerkers in aantocht waren en had voor ons een heerlijk buffet klaargemaakt en de open haard aan gestoken waar het dringen was om je aan het vuur te kunnen opwarmen.
Het eten was hier in overvloed aanwezig, soep, broodjes, patat, satéstokjes, en vele andere lekkernijen die goed aftrek vonden om het natte vermoeide lichaam weer enige energie te geven.
Na de lunch leek het wat minder te regenen en dan is het al direct een stuk beter uit te houden op de fiets, er werd heerlijk doorgereden zelfs op onverharde wegen zodat het even leek of er dit jaar een cyclocross ronde van was gemaakt, moe, nat maar ook voldaan van het gevoel dat we toch door zijn gegaan kwamen we na 104 km weer terug op de kazerne waren het dringen was voor een warme douche.
Na de douche en avondmaaltijd was het tijd voor het volgende avondprogramma, ook wel bekend als de "avondetappe van de ronde van de pipeline", onder het genot van een drankje en een vette hap kwamen er ineens een aantal mappen op tafel te liggen met daarin allerlei meezingers, er was keuze uit Belgische en Nederlandse hits.
Onze karaoke expert van de editie van 2009 (Albert) had deze meezingavond perfect georganiseerd, al snel werd er uit vele kelen mee gebrult en werd de polonaise ingezet.
Bij dit alles was er nog maar één gemis n.l. dat onze Vic zijn kunsten ging vertonen en ja na een aantal nummers gezongen te hebben kwam hij los en hebben we heerlijk genoten van zijn acteer en zangkunsten, ook was er nog een danser ingehuurd met de naam Jos die zijn kunsten op de tafels stond uit te voeren.
Nadat vele van ons de stem hadden verloren werd er koers gezet naar de slaapzalen waar de muziek gewoon verder ging in de vorm van een heel blaasorkest, als u begrijpt wat ik bedoel.

Donderdag 27 mei,
De weersvoorspellingen voor deze dag waren een stuk gunstiger, een flauw zonnetje en een graad of 16 deden ons de dag van gister snel vergeten.
Vandaag zouden we te maken krijgen met de beruchte Belgische kasseien, gelukkig voor degene die er niet van houden was er aan beide kanten een strook beton waar het een stuk beter reed !
Onze Henk had deze dag de eer om voor cameraman te spelen, alleen bleek al snel dat de batterij leeg bleek te zijn en hij dus voor niets met gadget op zijn helm zat opgescheept.
De batterij was de avond ervoor tijdens ons meezing feest goed gebruikt en helaas waren we hem vergeten op te laden, ik ben trouwens erg nieuwgierig naar die beelden !
Het aantal lekke banden deze dag bleef beperkt, maar uiteraard waren ze er wel, Arnold was één van de gelukkige, snel kreeg hij een reserve wiel uit de wagen toegereikt en kon de tocht worden voortgezet.
Bij de eerste stop van deze dag konden we heerlijk buiten op het terras plaatsnemen waar het goed toeven was, de bediening werd hier al snel buitenspel gezet, Gert nam de honeurs waar en hielp een handje !
Terwijl de meeste van ons aan de koffie, thee, limonade of bier zaten stond Arnie te prutsen aan zijn fiets om een bandje te verwisselen, na een kwartiertje kon hij dan ook nog voor één minuutje plaatsnemen op het terras.
We waren nog maar een halfuurtje onderweg en de volgende stop kwam al in zicht "Domein Puyenbroeck" zo heette het volgens mij, hier werden we weer in de watten gelegd met een heerlijke maaltijd die we eigenlijk nog helemaal niet nodig hadden, maar ja we laten het natuurlijk niet staan.
Omdat we in de ochtend wat minder kilometers hadden gemaakt moest er s'middags een grotere afstand worden afgelegd maar onderweg moest er toch nog een sanitaire stop worden gemaakt, dit gebeurde in het alom bekende Heiende langs het plaatselijke voetbalveld.
Na wat drinken, bananen en suikerkoeken werd er geroepen dat er weer vertrokken zou worden, maar een groepje "zeikerds" die nog met de broek op de knieen stonden hadden dit niet gehoord en moesten dus in de achtervolging op de grote groep, het leek warempel een echte koers !
Na de hergroepering werd er gekoerst naar Tielrode waar op een volgend terras het verloren vocht weer kon worden aangevuld, het was ook hier dat er een incident ontstond aan een Hollands tafeltje, Leo, Dick, Robert en Arnold zijn de hoofdpersonen van dit incident.
Arnold had zoals gebruikelijk een bakje koffie besteld waarbij ook een koekje was afgeleverd, maar na terugkomst van het toilet trof hij deze niet meer aan en beschuldigde hij zijn mede fietsers Leo, Dick en Robert ervan dat hij door hun bestolen was en dit alles zonder enig bewijs.
Even heeft hij (arnold) nog zijn droevige gezicht op gezet en geprobeerd bij de serveerster een extra koekje los te weken maar die was niet van dit slijmgedrag gediend en vond dat hij het maar met de collega's uit moest vechten.
Weer terug op de kazerne moest de Hollandse delegatie zich om kleden in het nieuwe oranje tenue voor een statiefoto voor DMO/DPO.
Na het eten werd er weer koers gezet naar de mess waar onze VIPs al zaten te wachten op hun helden (wij dús), onder het genot van een drankje werd het woord gegeven aan directeur J. Boom van DPO die ons toesprak en complimenten gaf over de samenwerking tussen de collega's van BPO en DPO.
Ook kwam hij met een voor ons mooie mededeling, de Ronde van de Pipeline 2011 zal in Nederland worden verreden !! hij gaat er persoonlijk voor zorgen dat nog voordat hij de DPO verlaat in Augustus er geld staat gereserveerd voor volgend jaar TOP !
J.P. bedankte hierna de beide directeuren dat het ieder jaar weer mogelijk is om de ronde te organiseren en gaf hen nog een presentje in de vorm van een fles "Tante Andrée",
Daarna ging ons avond vermaak gewoon weer op de oude voet verder met een drankje en een bitterbal.

Vrijdag 28 mei,
De laatste dag alweer, wat gaat dat toch snel als je het naar je zin hebt.
Vandaag stond de rit van Haasdonk naar Leuven op het programma en moest dus alle bagage in de auto's worden geladen want we zouden hier niet meer terugkomen.
Het eerste gedeelte van het parkoers was heel herkenbaar want dat hadden we de vorige dag ook al verreden, in Temse stond ons nog een kleine verrassing te wachten, onze route was in bezit genomen door de plaatselijke markt kooplui die verbijsterd naar ons keken en zich afvroegen welke wielerwedstrijd er nu weer voor bij kwam.
De kilometers vlogen onder onze banden door tot we in de remmen moesten knijpen om naar de overkant van de rivier te gaan, er lag een veerpont aan de overkant en ook de volgauto's met hun bestuurders stonden daar al op ons te wachten, even leek het erop dat het pontje deze dag niet zou varen maaaar na een paar minuten wachte zagen we toch de "Veerman", nee niet Hans Veerman want die was vanwege rugklachten dit jaar niet van de partij, beterschap Hans.
Met z'n allen stapte we op de pont naar "Baasrode" waar de rit werd voortgezet om af te zakken naar "Steenhuffel" waar we een bezoekje brachten aan kasteel Diepensteyn met de stoeterij waar een fokprogramma is gestart voor het Brabantse trekpaard, de mascotte van de Palm brouwerij.
Nu was het onderhand tijd geworden om weer eens te gaan lunchen, ditmaal in het brouwershuis van de Palm, tja en daar bestel je natuurlijk geen koffie!
Na eerst op het buitenterras een versnapering te hebben genuttigd werden we uitgenodigd om aan tafel te komen binnen in het brouwershuis, hier kregen we wederom een voortreffelijke maaltijd voorgeschoteld.
De bediening aan onze tafel werd nog even op de proef gesteld toen Ron zei dat hij liever geen vis at, even later riep ook Dick dat hij liever geen vis wilde eten, de kelner werd gillend gek vertrok nog net niet stampvoetend naar de keuken om even later weer terug te keren met de mededeling dat er niks anders op zat dan toch maar vis te eten, want er was niets anders besteld. By the way, de vis heeft heerlijk gezwommen in de Palm.
De laatste kilometers lagen voor ons, Leuven kwam steeds dichterbij en liever wilde we dat ook uitstellen want wat hebben we het toch gezellig met elkaar, om het einde van de ronde nog even uit te stellen werd er voor de allerlaatste keer gestopt, een terras langs het kanaal daar dronken we voor het laatst gezamelijk nog wat.
Het laatste stukje van de route bracht ons door het centrum van Leuven waar we veel bekijks trokken om als één peloton door de stad te rijden, een geweldige ervaring.
Eenmaal bij kwartier Tarweschoof zat de ronde er dan ook helaas weer op, na het handen schudden en het overbrengen van de gelukwensen en het in ontvangst nemen van het certificaat en de laatste speeches bleef ons niets meer over dan afscheid te nemen en weer naar Nederland te vertrekken.
Allemaal bedankt voor weer een geweldige ronde en tot ziens volgend jaar in Nederland.

0 reacties:

Een reactie posten