05-10-10
Maandagavond 4 oktober stond er een oproepje op het weblog van mijn clubbie om op dinsdag een tochtje te gaan maken.
Eigenlijk heb ik op dit moment helemaal geen tijd om te gaan fietsen, ik zit midden in een verhuizing en ik doe ook nog een opleiding waar ik veel voor moet leren maar de drang om te gaan fietsen is ook gewoon nog steeds aanwezig.
Dan toch maar een reactie plaatsen op het weblog en gewoon tijd maken om te fietsen dacht ik bij mezelf, moeders ging werken, kinderen waren naar school dus wat en wie houd mij tegen !
Om 10 uur stond ik dus klaar bij de sporthal waar ook Piet net aan kwam fietsen, al snel bleek dat we maar samen waren, maar da's altijd nog een stuk gezelliger dan alleen.

Piet had de avond ervoor zitten puzzellen op een site waar je fietsroutes kan maken aan de hand van knooppunten, deze heeft hij daarna in z'n gps gezet en zo was onze route geboren.
De eerste kilometers gewoon weer door de vertrouwde Rhoonse en Carnisse Grienden waar al veel bladeren op het wegdek lagen en het dus toch wel opletten geblazen was.
Tot zover geen probleem de gps gaf keurig netjes door middel van een paarsestreep aan dat we op de goeie route zaten, maar bij Heerjansdam waren er wegwerkzaamheden waardoor we even van de geplande route af moesten en er voor ons een kleine speurtocht begon, niet omdat we daar de omgeving niet kennen maar de Garmin sprong spontaan op de geplande terugweg.
Na wat extra kilometers kwamen we weer op de route terug en reden we richting Hendrik Ido Ambacht, Zwijndrecht en daar de brug over naar Dordrecht waar de Garmin ons weer af en toe even het bos instuurde.
Nadat we Dordrecht hadden doorkruist kwamen we eindelijk weer in het polderlandschap terrecht waar het ons opviel dat er toch nog wel een stevig windje stond.
Allebei wisten we niet waar we op dat moment aan het fietsen waren, het waren in ieder geval schitterende paden met weinig verkeer, op een gegeven moment zagen we bordjes Biesbosch en prompt reden we dan ook in dit stukje geweldige natuur wat eigenlijk zo dicht bij huis is.
In de Biesbosch liet Piet even zien dat hij de afgelopen weken niet stil gezeten had, tja de Tourmalet e.d. zijn voor hem ook geen onbekende meer, deze hoogtestage heeft hem een flinke conditieboost gegeven, niet dat hij al slecht was maar ik moest effies lossen!
Na de Biesbosch reden we weer een buitenwijk van Dordt in waar we zagen dat de crisis bij sommige mensen helemaal (nog) niet is aan gekomen, wat een kasten van huizen met enorme boten langs hun eigen prive steigers.
Ook deden we nog even de oude binnenstad aan want dat is zo gezellig met al die kasseien ! Ja mensen ik voelde me net weer even in Belgie wat heb ik een hekel aan die stenen zeg, alles aan fiets en man krijgt het zwaar te verduren op die kl....  stenen.
Gelukkig kwam de brug weer in zicht en Piet vloog hier natuurlijk weer omhoog, ik natuurlijk niet, 3 weken niet op de fiets gezeten uhhhh ja alleen naar het werk dan, Piet was al bijna aan de overkant en ja hoor het leek wel of Gerard (TCH) ook al connecties heeft met deze brugwachter, zodra ik mijn voorwiel op de brug zette begon de bel te rinkelen, snel even aanzettten en nog gauw doorrijden voordat de slagbomen naar beneden kwamen.
Ondertussen waren we een kleine 85 km onderweg en ik begon de benen nu wel te voelen, mede doordat ik misschien iets te weinig gegeten had zag ik die man met de hamer langs de kant van de weg weer over het hoofd, gelukkig voor mij sloegie niet helemaal raak en kon ik wel blijven fietsen maar dan uit de wind bij Piet, hij heeft mij dan ook de laatste 20 km op sleeptouw genomen en weer veilig, moe en ook voldaan thuis afgeleverd.