Ronde van de Pipeline: Gert Jakobs Classic 2012

Gertje en Ron

22 september 2012,

Nog één toertocht stond er dit jaar op mijn (onze) kalender en wel de Gert Jakobs Classic.
Deze tocht werd onder de vlag van het vacansoleil 4 challenge team georganiseerd vanuit Scherpenzeel op de Utrechtse heuvelrug.
Samen met Ron S, Bert V, Robert V en diens vriend Ralph met schoonvader stonden wij om 10 uur onder de startboog om door Gert zelf weg te worden geschoten

We vertrokken met een groep van een man of 40 die er meteen een flink tempo ingooiden, met een constante snelheid van rond de 35 km/h werden de eerste kilometers gemaakt.

Ondanks dat ik de hele week ervoor om mijn bed had gebivakkeerd met een griepje/verkoudheid werd ik door het enthousiasme meegesleurd en reed ik (nog) vrolijk mee.

Omdat dit pelotonnetje het tempo er goed in had zitten misten zij een afslag maar Ron was met zijn garmin zo wakker dat wij met een klein clubje wel de goede afslag namen naar het 120 km parkoers.

We reden langzaam verder zodat we de "verkeerdrijders" de tijd gaven om terug te keren.

Na de hergroepering werd het tempo weer opgevoerd en genoten we van het weer en een grote hoeveelheid vliegtuigen boven ons, deze vliegtuigen werden gebruikt om de jaarlijkse herdenking van operatie "market garden" na te spelen, zo'n 1000 parachutisten sprongen op de Ginkelse heide uit het vliegtuig.

Wij reden verder richting Arnhem om daar aan de eerste heuveltjes te beginnen, zoals altijd zak ik dan terug door de groep en moet ik lossen maar gelukkig had ik mijn steun en toeverlaat in beklimmingen bij me, Ron :-)

Ron bleef constant in de buurt en wachtte op me bij elke beklimming waarvoor nogmaals dank.

We reden ook langs een aantal bekende plekjes van de ronde van de pipeline van 2011, helaas was de italiaanseweg afgesloten maar de organisatie had een paar mooie zware alternatieven in de aanbieding, pfffff.

Gelukkig kwamen we in het zicht van de rustplaats waar we sportdrank, koeken, bananen e.d. naar binnen konden werken.

Vriend Ron had de collega's al laten rijden en was zoals gezegd bij mij gebleven maar hier op de rustplaats kwamen we ze weer tegen en zijn we weer gezamenlijk verder gereden, al was dit voor korte duur.

De Grebbeberg werd nog aangedaan, een steil klimmetje waar Ron als jeugd wielrenner nog goeie herinneringen aan had en in zijn geheugen veel langer duurde, maar hij vloog omhoog en was in een mum van tijd boven.

Bij mij ging langzaam het kaarsje uit, het snot had ik nu letterlijk en figuurlijk voor de ogen, ik wist niet dat een mens per dag zoveel snot kon produceren :-)

Net voor de laatste beklimming (Amerongseberg) moesten we rechts afslaan en terwijl ik ging staan op de pedalen voelde ik wat kramp aankomen, even zijn we toen gestopt om nog wat extra eten en drinken te nuttigen alvorens aan de klim te beginnen.

Ook aan deze klim had Ron al goede herinneringen, maar ook deze klim was in zijn geheugen vele malen langer.

Zelfs ik vond deze klim wat tegen vallen, ik heb hem ook vaker gereden maar voor mijn gevoel was hij toen langer (gelukkig nu niet:-)), na de afdaling was het enkel nog fietsen langs gehuchtjes en weilanden waar de wind overigens vrij spel had.

Na 120 kwamen we weer in Scherpenzeel aan waar Bert al op het gras zat bij te komen van de geleverde prestatie.

Achteraf gezien ben ik dom geweest om met mijn zieke snotkop toch mee te gaan rijden, maar ja het is dan ook gewoon zo leuk om met een groep een rondje te fietsen en dat wilde ik eigenlijk toch niet missen, zeker niet nu het herfst/winter seizoen weer voor de deur staat.

Waarschijnlijk wordt de Witte kruis Classic pas weer onze eerste gezamelijke tocht en da's pas in maart 2013 !!

Zoek de oranje paarse renners :-)