Dinsdag 27mei
Met z’n vijfen vertrokken we vanaf depot Poortugaal om in het mooie twentseland de
20e editie van de "Ronde van de Pipeline" te gaan rijden.


Hans Veerman was met zijn bus naar het depot gekomen om ons, Bert, Ron, Anne en Philip op te halen.
Na zo’n 200 km kwamen wij aan op het zuidkamp en daar stond de koersdirecteur en zijn assistent al op ons te wachten, ze waren druk in de weer omdat ze die ochtend te horen hadden gekregen dat Paresto (Catering) de prijzen had opgeschroefd, dus moest er flink worden gerekend om te controleren of de begroting nog wel toereikend was.
Nadat de Belgische collega’s gearriveerd waren zijn we eerst met elkaar gaan eten, op het menu stond o.a. uiensoep, nou dat hebben we geweten, s’avonds werd er volop gas gegeven. Na het eten werden we welkom geheten door Henk en Dick en werden de slaapkamers voor iedereen geregeld, ook werden de nodige mededelingen gedaan over hoe de komende dagen zouden gaan verlopen.
Hierna verraste de tourdirectie ons met een baseballcap waarop onze namen waren geborduurd, ook kregen we nog een shirt met het ronde logo erop.
Na deze officiële plichtplegingen nam Jean-Pierre nog even het woord, hij sprak een woord van dank uit naar Marc Galle en overhandigde hem hierna een koerstrui waarin de Belgische collega’s zouden gaan rondrijden en als op de vuurpijl kregen ook de Nederlandse deelnemers deze trui. (BPO bedankt hiervoor)
Daarna werd er nog een aantal uren doorgebracht op het terras en/of de bar waar menigeen zich moed in dronk voor de eerste koersdag.
Tijdens deze avond kwamen er nog een paar renners van de 4e en 5e divisie binnen die op eigen gelegenheid waren gekomen, hierbij was ook "de beul van Vianen" die zo fanatiek bezig was met zichzelf voor te stellen, zelfs aan de mensen waarvan dit de thuisbasis is en waarschijnlijk nog nooit een racefiets hebben aangeraakt.

Woensdag 28 mei
1e etappe
De dag begon goed, lekker ontbijtje en goed weer, niet de 30 graden die ze voorspeld hadden maar eerder een graad of 21, perfect weer dus voor een mooie rit door het twentseland.
De rit ging langs mooie boerderijen en bossen en de wegen lagen er prachtig bij, na een poosje maakten we een stop bij sporthal "De Mossendam" in het plaatsje Goor waar we getrakteerd werden op ons eerste appelpunt met slagroom.
Nadat we onze calorieën weer binnen hadden vertrokken we voor nog een uurtje peddelen met een heerlijk tempo, alle lof voor de voorrijderers hiervoor.
Voordat we op ons lunchadres arriveerden wilde Ferdinand het asfalt nog even van dichtbij bekijken, hij streek neer als een stervende zwaan.
Gelukkig voor hem viel de lichamelijke schade mee, een schaafplek aan knie en elleboog bleven erover.
De lunch was gepland in Bornerbroek bij cafe "EEF" (http://www.cafe-eef.nl/)
hier kregen we weer eens een overvloed aan eten waar we dankbaar gebruik van maakte om de verbruikte calorieën weer even aan te vullen.
Het was een mooie rit die iets langer werd omdat we anders te vroeg op één van de stops aan zouden komen, uiteindelijk na 125 km kwamen we weer op het zuidkamp aan om daar een heerlijk warme douche te nemen.
Na deze opfrisbeurt was er natuurlijk alweer eens voor eten gezorgd, er stond een "blauwe hap" op ons te wachten die er als vanzelfsprekend goed inging en hier hoort natuurlijk een of twee biertjes bij of nog wat meer misschien………

Donderdag 29 mei
Om de rit van vandaag te rijden werden we eerst verplaatst naar depot Markelo, dit gebeurde per touringcar, de fietsen kwamen met de vrachtauto van de Belgen mee.
Eenmaal onderweg bleek dat er een "Ollander" de avond ervoor iets te diep in het Grolsch glaasje had gekeken en hierdoor te ziek was om de koninginnerit van deze ronde mee te rijden.
Al snel kwam iemand op het idee om een oud liedje van Ria Valk maar te gaan zingen, wat spreekt over "Leo je bent vannacht weer dronken geweest, je ging me daar te keer als een beest, wat ben je toch een whoe, whoe, whoe".
Arme Leo, wat hebben we je geplaagd!
Maar even terugkomend op het fietsen, want daarvoor waren we hier eigenlijk naartoe gekomen.
Ik weet niet of onze organisatoren ook connecties hebben met die van de Giro-Italia, daar wordt namelijk altijd gereden op nieuw asfalt, nou dat was bij ons ook het geval, het leek wel een biljartlaken zo mooi glad. De eerste stop was weer eens op een super locatie, we kregen hier uiteraard weer eens een lekkere appelpunt en om de kosten van deze stop te drukken is onze eigen tourdirecteur maar even in de bediening gegaan.



Hij heeft het restaurant zelfs zover gekregen dat ze speciaal voor deze ronde eerder de deuren opende.
Vandaag was ook onze enige Nederlandse vrouwelijke inbreng van start gegaan, gisteren had ze nog op bed gelegen in verband met koorts maar vandaag kon ze meerijden.
Wij Nederlanders hadden dus alle hoop op haar gevestigd dat ze vandaag zou gaan vlammen, maar helaas lag het tempo voor haar vandaag toch iets te hoog en heeft ze na de lunch moeten opgeven. Anne volgend jaar is er weer een nieuwe kans, don’t give up ! Ik heb begrepen dat dan de Vlaamse Ardennen worden aangedaan dus moeten we weer heel wat trainings kilometertjes gaan maken.
De lunch was zoals wij deelnemers van de ronde gewend zijn, in een woord fantastisch, restaurant Woody’s was dit keer de locatie. (http://www.woodysholten.nl/)
Voor dat er gegeten kon worden werd er eerst weer even geoefend op het lied over Leo. Alle anderen aanwezigen in het restaurant en ver daar buiten hebben genoten van ons gezang. (hoop ik)
We kregen pannenkoeken voorgeschoteld waar we een ruim assortiment garnering op konden kiezen zoals, slagroom, warme kersen, champignons, spek, worstjes, groente e.d. te veel om op te noemen.
Tijdens dat wij zaten te eten was het ondertussen gaan regenen en onweren, er was dus wel wat minder animo om na de lunch op de fiets te stappen.
Maar ja de ronde "must go on" en zo zijn we dus weer op de fiets geklommen om het restant van de holterberg te beklimmen, voor sommige renners was dit weer een peulenschil, maar andere moesten toch even flink aan de bak.
Ik heb trouwens ook nooit geweten dat deze holterberg zo hoog is, als je boven bent zie je dat je boven de boomgrens bent, er groeien hier namelijk geen bomen meer, alleen maar heide!
Na de afdaling van de holterberg, die we wel wat voorzichtiger moesten doen in verband met de regen, hebben we nog zo’n 40 kilometer gereden alvorens weer aan de beklimming van deze berg te beginnen.
De weg kapiteins Dick en Ferdinand lieten de renners vrij en sommige gingen er dan ook als een raket vandoor.
In het laatste klimmetje van deze Hollandse-alp stond Bruno langs de kant van de weg, zijn ketting had het begeven, maar gelukkig beschikt de ronde van de pipeline over een volgwagen met zeer ervaren mecaniciens en werd de fiets weer vakkundig gemaakt.
Ook nu maakte we weer een korte stop bij restaurant "Woody’s", meteen als we ergens stopten dan kwam onze tourdirecteur met een van zijn tactieken om de stop zo kort mogelijk te houden, hij riep dan b.v. nog 5 minuten of ze hebben hier koud water dus gooi wat in je koffie dan kunnen we sneller vertrekken!
Na deze stop hebben we nog ongeveer 25 kilometer gereden voordat we weer op depot Markelo aankwamen. De rit was ongeveer 120 km lang vandaag.
Nadat een ieder weer wat te drinken had gekregen vertokken we met de bus naar het zuidkamp waar we deze avond een V.I.P avond hadden met een BBQ.
Voordat we aan tafel konden had de directeur van DPO nog een praatje voor ons klaar liggen, hij bedankte Marc Galle, een organisator van het eerste uur en hij benadrukte dat ook deze ronde een goede teamprestatie is van de DPO en BPO.
Ook deze avond was weer tip top verzorgd, twee uur lang konden we onbeperkt BBQ-en.
Alleen tijdens deze maaltijd was er toch telkens de vraag waar Leo toch was? Na meerdere keren de "hit" Leo, je bent vannacht weer dronken geweest gerepeteerd te hebben, zijn twee Belgische collega’s met een pilsje in de hand voorzichtig aan de deur van Leo’s kamer gaan kloppen en hebben ze hem zover gekregen om toch maar even aan te schuiven op het terras. Uiteraard werd hij welkom geheten met het lied dat vanaf nu aan onlosmakelijk met hem is verbonden, Leo bedankt hiervoor.

Vrijdag 30 mei
Vandaag alweer de laatste rit van onze ronde. Deze rit stond van tevoren gepland als "de hel van Twente", nou ik denk dat hier wel een Naams wijziging op zijn plaats is, het leek meer op de "Hemel van Twente".
Het eerste gedeelte van de rit verliep weer vlekkeloos, gewoon de gebruikelijke sanitaire stop e.d. Maar als Paul van Look vond dat het te hard ging dan kreeg hij weer een lekke band, ik geloof zelfs dat hij de enige is geweest die lekke banden heeft gehad tijdens deze ronde.
De eerste stop was weer bij restaurant het sterrebos, menige renner keek hier al naar uit want de bediening zag er wel heel goed uit, helaas was het vandaag anders en stond er een onaantrekkelijke tukker in de bediening.






We kregen hier weer ons kopje koffie of thee en ja een half litertje bier voor Jos natuurlijk!
Na deze stop hadden we nog 35 kilometers voor de boeg en gingen we voortvarend weg, het gemiddelde lag wat hoger dan de vorige dagen
Maar ook wegkapiteins blijken maar mensen te zijn want ze loodsen ons een verkeerde weg in. Nadat het hele peloton de fietsen hadden gekeerd moesten we plots stoppen omdat er een tegenligger aankwam. Paul van Look wist echter niet snel genoeg uit zijn klikpedaal te komen en viel tegen Ron "vonkie" Slingerland aan die daardoor op het asfalt belandde.
Uiteindelijk kwamen we na ongeveer een uurtje weer aan bij het zuidkamp waar de slagboom Ron "vonkie" weer op zijn knieën kreeg, het was als het ware voor Ron "de slagboom op zijn toetje".
Nadat iedereen gedoucht had werden we weer in de eetzaal verwacht waar we nog wat gegeten hebben en het laatste officiële gedeelte van deze ronde hebben gehad.
Jean-Pierre wilde namens de Belgische delegatie de organisatie bedanken voor deze ronde en nodigde ons uit voor volgend jaar in België.