vrijdag 30 april 2010
Woensdagavond training met Toerclub Hoogvliet 28-04.
Zoals gebruikelijk wordt er vanaf begin april ook op de woensdagavonden bij toerclub hoogvliet een rondje gereden, vandaag werd er gekozen voor één van mijn eerder opgeslagen rondjes n.l. "de landtong"
Om 18.45 werd er vertrokken vanaf de sporthal Hoogvliet, de eerste kilometers werd er nog rustig getrapt zodat iedereen lekker de spieren op een ontspannen manier kon opwarmen.
Eenmaal na de Spijkenisserbrug werd er vanuit de groep een opmerking gemaakt dat de voorrijders of er voorin de groep een bakkie thee met een biscuitje werd genuttigd, deze mannen voelde zich direct aangesproken en binnen enkele minuten was ons pelotonnetje qua praten een stuk rustiger geworden, de energie en lucht was nu nodig om bij de groep te blijven.
Net voor de brug bij het Brielsemeer werd de groep in tweeën gesplitst maar dit duurde niet al te lang om dat in het achtervolgende groepje de "ploegleider" reed die het rondje van te voren bekeken had en riep dat we af moesten slaan en zodoende de groep weer compleet kreeg.
Als complete ploeg beklommen wij nu de bruggen en uiteraard moesten we weer eens in de remmen knijpen omdat een brugwachter van de Calandbrug het nodig vond om een ferry voorrang te geven.
Niet veel later werd deze conditie dan ook even getest, op het doodlopende gedeelte van de "landtong" werd er op een geniepige wijze steeds wat harder gereden, de snelheid bleef maar oplopen en het was dus zaak om goed voorin mee te rijden en om geen gaatje te laten vallen.
Zoals gebruikelijk wordt er vanaf begin april ook op de woensdagavonden bij toerclub hoogvliet een rondje gereden, vandaag werd er gekozen voor één van mijn eerder opgeslagen rondjes n.l. "de landtong"
Om 18.45 werd er vertrokken vanaf de sporthal Hoogvliet, de eerste kilometers werd er nog rustig getrapt zodat iedereen lekker de spieren op een ontspannen manier kon opwarmen.
Eenmaal na de Spijkenisserbrug werd er vanuit de groep een opmerking gemaakt dat de voorrijders of er voorin de groep een bakkie thee met een biscuitje werd genuttigd, deze mannen voelde zich direct aangesproken en binnen enkele minuten was ons pelotonnetje qua praten een stuk rustiger geworden, de energie en lucht was nu nodig om bij de groep te blijven.
Net voor de brug bij het Brielsemeer werd de groep in tweeën gesplitst maar dit duurde niet al te lang om dat in het achtervolgende groepje de "ploegleider" reed die het rondje van te voren bekeken had en riep dat we af moesten slaan en zodoende de groep weer compleet kreeg.
Als complete ploeg beklommen wij nu de bruggen en uiteraard moesten we weer eens in de remmen knijpen omdat een brugwachter van de Calandbrug het nodig vond om een ferry voorrang te geven.
Stilstaand voor deze brug werd er zichtbaar genoten van de mooie steeds groter wordende groep pinarello rijders bij de toerclub, het kwijl liep nog net niet uit de monden, gelukkig ben ik niet de enige die nog rond rijd op een gietijzeren frame met massieve rubberen banden en troost ik mij met de gedachte dat wij allemaal ons lichaam nodig hebben om ook op deze degelijke fietsen vooruit te komen en het er uiteindelijk niet zo gek veel toe doet, als de conditie maar in orde is.
Niet veel later werd deze conditie dan ook even getest, op het doodlopende gedeelte van de "landtong" werd er op een geniepige wijze steeds wat harder gereden, de snelheid bleef maar oplopen en het was dus zaak om goed voorin mee te rijden en om geen gaatje te laten vallen.Uiteindelijk op de kop van de "landtong" bleek dat de groep toch uit elkaar was getrokken, maar geen nood, wij van Toerclub Hoogvliet wachten uiteraard gewoon weer op elkaar.
Nadat ook nog even werd geklommen naar het uitzichtpunt ging de rit weer terug richting Hoogvliet, we keken elkaar nog eens aan en konden concluderen dat de conditie een steeds betere vorm gaat krijgen.
Nadat ook nog even werd geklommen naar het uitzichtpunt ging de rit weer terug richting Hoogvliet, we keken elkaar nog eens aan en konden concluderen dat de conditie een steeds betere vorm gaat krijgen.
De laatste kilometers rolde onder onze bandjes door en zo kwamen we net voor 21.00 weer in de buurt van Hoogvliet, maar achter uit de groep kwam ineens een kreet, Gerard de columnist van TCH was "ergens" zijn kilometerteller kwijt geraakt, er werd in de remmen geknepen want Gerard reed even terug om te gaan zoeken, we hebben nog zo'n 10 minuten op hem gewacht en toen zijn we allemaal maar naar huis gereden want het begon nu snel te schemeren.
Helaas las ik later dat de teller niet meer is terug gevonden, maar ondanks deze pech was het weer een heerlijke rit met dito temperatuur.
1 reacties:
Wat een leuk verhaal Philip.
Groetjes Peet
Een reactie posten